... دست از نم شسته می آید به روی آب آب

هیچکس ز گردش گردون نم فیضی نبرد

کاش تر گردد ز خشکی های این دولاب آب ...

به نیم گردش آن چشم فتنه رنگ شراب

شکست بر سرمن شیشه صد فرنگ شراب ...

... صنعت عشقت زما آیینه برد وشانه ریخت

شب که شد زاهد به فیض گردش جام آشنا

سجده جای جرعه می بر زمین رندانه ریخت ...

... عرض حال بیدلان راگفتگو درکار نیست

گردش چشم تحیر هم ادای مدعاست

وصل می خواهی وداع شوخی نظاره کن ...

... غنچه تا دم می زند موج شکست آینه است

دانه دل را خیال گردش رنگ آسیاست

تا ز چشم التفات تیغ او افتاده ام ...

... نیست باک از حادثاتم در پناه بیخودی

گردش رنگی که من دارم حصار رحمت است

سبحه دیگر به ذکر مغفرت درکار نیست ...

... کی فرصت عیش است درتن باغ که گل را

گرگردش رنگی ست همان گردش سال است

از ریشه نظاره دماندیم تحیر ...

... هرگام به راه طلبت رفته ام از خویش

نقش قدمم آینه گردش حال است

هرجا روم از روز سیه چاره ندارم ...

... دور بیهوشی ما را قدحی لازم نیست

گردش رنگ همان لغزش مستان گل است

غنچه سان غفلت ما باعث جمعیت ماست ...

... گر وارسی به نشیه اقبال بیخودی

رنگ به گردش آمده پیمانه جم است

از حیرت حقیقت خلوت سرای انس ...

... مست شوقیم درین دشت ز سرگردانی

گردبادیم و همین گردش سر ساغر ماست

کوتهی نیست پریشانی ما را چون زلف ...

... بر آبگینه ما سنگ به ز پرتو ماه است

توان ز گردش رنگم به درد عشق رسیدن

دل گداخته آبی به زیر این پر کاه است ...

... امتداد عمر بیدل سختی از طبعم ربود

گردش سال آسیای دانه دل بوده است

... پیچیده است بیخودی ام دامن جهات

یعنی دماغ گردش رنگ رسیده است

این انجمن جنونکده انتظارکیست ...

... بگذر از فکر خرد بیدل که در بزم وصال

گردش آن چشم میگون آفت هشیاری است

... فلک تا دوری از تجدید دارد

بنای گردش رنگ استوارست

چو مو چندان که بالم سرنگونم ...

... کرد چندین کاروان بانگ درا خواهد شکست

گردش صد سال دندان را به سستی می کشد

دانه ماگرد چندین آسیا خواهد شکست ...

... کی فرصت عیش ست درین باغ که گل را

گر گردش رنگ است همان گردش سالست

ای ذره مفرسای به پرواز توهم ...

... هرگام به راه طلبت رفته ام از خویش

نقش قدمم آینه گردش حالست

در خلوت دل از تو تسلی نتوان شد ...

... هرگل داغی که می بینی شکافت گلخنست

اختیاری نیست گردش از نظرها نگذرد

در تماشاگه عبرت چشم ما پرویزنست ...

... از هر خمی که جوش معانی بلند شد

بیدل به گردش قلمت جام داشته ست

... شمع از پهلوی چرب خویش دشمن داشته ست

زیرگردون سود و سودای همه با گردش است

این دکان سنگ ترازو در فلاخن داشته ست ...