از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است
دیده هرجا باز می گردد دچار رحمت است
خواه ظلمت‌کن تصور خواه نور آگاه باش
هرچه اندیشی نهان و آشکار رحمت است
ذره‌ها در آتش وهم عقوبت پر زنند
باد عفوم این‌قدر تفسیر عار رحمت است
دربساط آفرینش جزهجوم فضل نیست
چشم نابینا سپید از انتظار رحمت است
ننگ خشکی خندد ازکشت امیدکس چرا
شرم آن روی عرقناک آبیاررحمت است
قدردان غفلت خودگر نباشی جرم کیست
آنچه عصیان‌خوانده‌ای‌آیینه‌دار رحمت است
کو دماغ آنکه ما از ناخدا منت‌کشیم
کشتی بی‌دست و پاییها کنار رحمت است
نیست باک از حادثاتم در پناه بیخودی
گردش‌رنگی‌که من دارم حصار رحمت است
سبحهٔ دیگر به ذکر مغفرت درکار نیست
تا نفس باقی‌ست هستی در شمار رحمت است
وحشی دشت معاصی را دو روزی سر دهید
تاکجا خواهد رمید آخر شکار رحمت است
نه فلک تا خاک آسوده‌ست در آغوش عرش
صورت رحمان همان بی‌اختیار رحمت است
شام اگرگل‌کرد بیدل پرده‌دار عیب ماست
صبح اگر خندید در تجدیدکار رحمت است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره رحمت الهی و نعمت‌های خداوند است. شاعر به توصیف رحمت‌های بی‌پایان پروردگار می‌پردازد و تأکید می‌کند که در هر وضعیتی، چه در تاریکی و چه در روشنی، رحمت خداوند همواره حاکم است. او به زیبایی می‌گوید که همه چیز در آفرینش نشانه‌ای از فضل و رحمت خداست و حتی غفلت‌ها و معاصی انسان‌ها نیز می‌توانند آینه‌ای از رحمت الهی باشند. شاعر در نهایت به اهمیت قدردانی از زندگی و رحمت خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی در سختی‌ها و ناملایمات نیز باید به رحمت خدا امیدوار بود.
هوش مصنوعی: بهار رحمت در هر جایی که می‌رویم به چشم می‌آید، از چمن‌ها گرفته تا جمع‌های دور همی. هر وقت چشم‌مان به چیزی می‌افتد، در واقع به زیبایی و نعمت‌های الهی برمی‌خوریم.
هوش مصنوعی: هر آنچه که در ذهن داری، چه تاریک باشد و چه روشن، بدان که همواره رحمت در آن نهفته است.
هوش مصنوعی: زره‌ها در آتش عذاب خیال پرواز می‌کنند، اما بادی از رحمت وزیدن می‌کند که این مقدار توضیح دادن، نشانه‌ی عار و ننگ است.
هوش مصنوعی: در عالم پدید آمدن و ایجاد، جز لطف و نعمت خداوند چیزی وجود ندارد. مانند یک نابینا که به امید رحمت، چشمش به راه است.
هوش مصنوعی: خشکی و بی‌حالی در سرزمین‌ها می‌خندد، اما به راستی چرا باید آن چهرهٔ پر از شرم و عرق کشاورزی که برکت و رحمت باران را به ارمغان می‌آورد، خجالت بکشد؟
هوش مصنوعی: اگر نسبت به غفلت‌های خود سپاسگزار نباشی، این تقصیر از کیست؟ آنچه را که تو نافرمانی می‌نامی، در حقیقت نشانه‌ای از رحمت است.
هوش مصنوعی: به دنبال کسی هستیم که ما از او به عنوان راهنما و کمک‌کار یاد کنیم؛ در حالی که کشتی بی‌دست و پا و بدون کنترل در کنار رحمت خداوند قرار دارد.
هوش مصنوعی: هرگز نگران پیشامدها نیستم؛ زیرا در سایه بی‌خیالی‌ام، رنگی که دارم مانند دژ و محافظی است که مرا در امنیت نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: تا وقتی که نفس می‌کشد، زندگی و وجود در شمار رحمت الهی است و نیازی به ذکر مغفرت نیست.
هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از گناهان و خطاهاست، لحظاتی را غنیمت شمارید و از رحمت الهی بهره‌مند شوید؛ زیرا سرانجام، همه چیز به سوی رحمت و لطف خداوند خواهد رفت.
هوش مصنوعی: تا زمانی که جهان به آرامش و سکون در آغوش آسمان است، نشان رحمت خدایی همانند جاودانگی و بی‌اختیاری وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر در شب، بیدل به زیبایی خود بپردازد و عیوب ما را پنهان کند، این نشان از نزدیکی ما به اوست. و اگر صبح روز بعد، نشانه‌هایی از رحمت و تازگی دیده شود، به معنای آغاز دوباره و امیدواری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.