برادر زاده ی سید محمد ثانی است جوانی زیبا و خوش مشربست و خوش طبع و دل آور در خدمت حضرت صاحبقرانی است این مطلع از اوست

آدم از همدمی مردم عالم نشدیم ...

برادر میر مقبولی است که قبل از این مذکور شده در طلب علم زحمت کشیده و در رمل وقوفی دارد این مطلع و بیت از اوست

مه من شیوه ی یاری و دلداری نمیداند ...

مولد او از موضع خیارج قزوین است برادر زاده مولانا ادهم منشی است و در طب از شاگردان مولانا علاءالدین محمد است فی الواقع در علوم زحمت بسیار کشیده مدت ده سال با من بود و سه رساله یکی در حفظ صحت نفس و دیگری در بحران و دیگر در معما بنام من نوشته است در فترات تکلو نا پیدا شده کسی از وی خبر ندارد این معما باسم خلیفه از اوست

نقطه ای کاز مشک تر بر لعل جانان منست ...

برادر خواجه امیر بیک مهردار است و بعضی اوقات در عراق عرب بود و بامر وزارت اشتغال داشت گویند شاعری قصیده ای در مدح او گفته و بی جهت زبان به هجوش گشاده خواجه مذکور این قطعه گفته نزدش فرستاد

ز مدح آنچه افزودیم در کمال ...

برادر خواجه مظفر و ولد خواجه فخر الدین بتکچی است طبع صافی و سلیقه وافی داشته چنانکه از این مطلع بوضوح می پیوندد

اگر چه نیست روا سجده ی بتان کردن ...

برادر خواجه غیاث الدین بتکچی است در تیز زبانی و حاضرجوابی در افواه و السنه مشهور و مذکور گویند در وقتی که وزیر کپک میرزا ولد سلطان حسین میرزا بوده میرزا را نسبت باو مطایبه ای بنظر رسیده و گفته خواجه میگویند تو اهل پشتی این واقعی است گفته سبب چیست جواب داده که مگر نشنیده اید که الناس علی دین ملوکهم

چنان ضعیف شدم در غمش من درویش ...

برادر کهتر اوست و در اطوار بهتر از او سلیقه اش در شعر و سیاق روان طبعش از این مطلع معلوم توان کرد

در دشت غم آه درون کرده است سرگردان مرا ...

برادر شاه صدر است و در امور معاملات دیوانی صاحب وقوف و اکثر اوقات مقلد مهمات سلطانی است این مطلع از اوست

هر که را در دور لعلش دیده ی خونبار نیست ...

از جانب مادر دختر زاده ی آن قاضی عیسی است و از جانب پدر پدرش برادر زاده ی او مدتها قضای معسکر ظفر اثر متعلق بدو بود اکنون از آن امر خطیر استعفا نموده بحال خود است الحق جوانی است بجامعیت کمالات و سلامت محاورات و ملایمت طبع مثل اوی در ممالک محروسه کم کلامش مختصری است نافع و تحریرش در باب ارباب مختلف احتجاجیست قاطع فکرش بکری است که در بستان شرایع پرورش یافته و عقل عقیله امورش مصباح المجتهدیست که انوار غیبی بر او تافته این مطلع از اوست

از خاک برگرفته ی باد صبا منم ...

برادر مولانا امیدی است بعضی اوقات ریاست قصبه تهران تعلق باو داشت بسیار خوش صحبت بود اشعار جد و هزل بسیار گفته از جمله مناظره ی ترک و گیلک و چغندر نامه ای که مشهور است و این مطلع که در جد گفته از اوست

من چه کردم که مرا از نظر انداخته ای ...

برادر مولانا انیسی است وجه تسمیه او آنکه دماغش پریشانی پیدا کرده و خود را پادشاه نام کرد و بمردم حکم های غریب میکرد اما فقیر و کم آزار بود نستعلیق را در روش برادر خوب مینوشت و رقم میکرد کتبه خدا و گاهی نوشتی که کتبه زرافه و رقم مقرری که مینوشت کتبه شاه بود و با وجود این شعر نیز میگفت این دو مطلع از اوست

تو را در دیده جا کردم که از مردم نهان باشی ...

برادر مولانا کمال الدین قصه خوان است و حالیا قصه خوان و مصاحب نواب صاحبقرانی است این مطلع از اوست

دل فگار از غم دلدار خوش است ...

مولدش هرات است و چون پدرش معمار بود بنابر آن این تخلص اختیار کرد ذاتش در اصل چون قابل افتاده بود در اوایل جوانی روی توجه بجانب کسب کمالات آورده بی تکلف در اکثر فنون گوی مسابقت از اقران ربود و بنیان فضایلش صفت کانهم بیناین مرصوص پیدا کرد از خبر مبرور امیر غیاث الدین منصور منقول است که میفرموده ملا بنایی ملای شاعران و شاعر ملایان است و در تصوف و خوشنویسی و خوشخوانی مشهور و در علم موسیقی و ادوار که از اقسام ریاضی است رسایل دارد و ظرافت طبعش بمرتبه ای بود که نسبت بامیر علیشیر که نزاکت مزاجش از آن مشهور تر است که احتیاج به تعریف داشته باشد سخنانی ظرافت آمیز میگفتند از جمله آنکه روزی بدکان پالان دوزی رفته و گفته که پالان امیر علیشیری میخواهم این سخن بامیر علیشیر رسیده با او سوء مزاجی پیدا کرده چنانکه در وطن اصلی خود نتوانست بود روی بعراق آورد و در خدمت سلطان یعقوب اندک اندک ترقی کرده کتاب بهرام و بهروز را بنام پادشاه مذکور گفت و چون یوسف بیک برادر سلطان یعقوب نیز مقارن این حال ارتحال یافته بوده و در آن واقعه این بیت گفته

بعد از اندک زمانی حب وطن او را بجانب هرات کشید و دیگر باره امور ناملایم از او سر میزد و در این نوبت امیر علیشیر بیشتر از پیشتر رنجیده کار بجایی رسید که پروانه قتلش حاصل کرد از جمله رنجش آنکه چون میر بنابر عدم توجه بجانب تأهل به عنیت اشتهار یافته بود و مولانا قصیده ای در مدح او گفته صله ای چنانکه مطبوع او بود باو نرسید بناء علیه آن قصیده را باسم سلطان احمد میرزا قوم سلطان حسین میرزا کرده باو گذرانید این معنی مسموع میر شد نسبت به مولانا در مقام کلفت شدند ...

برادر مولانا نظام معمایی است در نهایت خوش طبعی و ملایی و فقر و مسکنت را با کمال فهم و فضیلت جمع آورده در شهور سنه اربع و عشرین و تسعمایه بهدایت هادی ارجع الی ربک راضیه مرضیه بقرب جوار رحمت ایزدی پیوست این غزل و دو مطلع از اوست

ما مردم مستیم نیاید ادب از ما ...

برادر حافظ بابا جان بوده و حافظ کلام الله خط را خوب مینوشت و جوانی بفهم بود و در شعر طبع خوب داشت این رباعی و مطلع از اوست

آشوب دل و آفت دین میگذرد ...

برادر زاده ی مولانا امیدی است و تخلص او هجریاین دو مطلع از اوست

بی خبر از سرم آن سرو روان میگذرد ...

برادر مولانا انوار است مدتی اوقات بکتابت میگذرانید دیگر رسوای عالم شده در عاشقی از آنجهت قلندری اختیار کرد این رباعی از اوست

رسوایی از این دامگه پر آشوب ...

برادر نیستی است طبعش در شعر مرغوب افتاده بود این مطلع از اوست

با تو ای آرام جان آرام نتوانم گرفت ...

برادر مولانا ادایی است وبه شعر خود اعتقاد بسیار دارد اما هیچکس باو اعتقاد ندارد این مطلع از اوست

خیال بست که خون ریزد آن نگار مرا ...

برادر غازی مذکورست و اطوار او مثل برادر است این مطلع از اوست

جوانی دل ببرد از من که آیین وفا داند ...