... تلاش مقصدت برد از نظر سامان جمعیت

به کشتی چون عنان دادی رم آهوست ساحل ها

درین محنت سرا گر بستر راحت هوس داری ...

... نوای هستی از ساز عدم بیرون نمی جوشد

گریبان محیط است آنکه می گویند ساحل ها

خمار کامل از خمیازه ساغر می کشد بیدل ...

... کنار عافیت گم بود در بحر طلب بیدل

شکست از موج ما گل کرد بیرون ریخت ساحل ها

... در کنه تو آگاهی و غفلت همه معذور

دریا ز میان غافل و ساحل ز کران ها

عمری ست که نه چرخ به رنگ گل تصویر ...

... ای طالب سلامت از آفات نگذری

در ساحل آتش است توکشتی ببر در آب

اجزای دهر تشنه جمعیت دل است ...

... همه غضنفر وقتیم تا به جای خودیم

وگرنه ماهی ساحل بود پلنگ درآب

ز موج گریه من عالمی چمن چوش است ...

... عاقبت هول هوس را می کند رسوا شراب

چون لب ساحل نصیب ما همان خمیازه است

گر همه در کام ما ریزند یک دریا شراب ...

شوق تا گرم عنان نیست فسردن برجاست

گر به راحت نزند ساحل ما هم دریاست

راحتی در قفس وضع کدورت داریم ...

... ناله خار قدمی دارد و اشک آبله پاست

ساحلی کو که دهم عرض خودآرایی ها

هر کجا گوهر من جلوه فروشد دریاست ...

... زورقی دارم به غارت رفته توفان یأس

جز کنار الفت آغوش اش دگر ساحل کجاست

تا به کی تهمت نصیب داغ حرمان زیستن ...

... راحت جاوید فقر از جاه نتوان یافتن

خاک ساحل قیمت خودگر شناسدگوهر است

کعبه جو افتاد شوخیهای طاقت ورنه من ...

... از عدم دوری جهانی را به داغ وهم سوخت

محو دریا باش ای گوهر که ساحل آتش است

یک قلم چون تخم اشک شمع آفت مایه ایم ...

... در غبار دل تسلی گونه ای داریم و بس

موج راگرد شکست آیینه دار ساحل است

تیغ عبرت در بغل دارد هوای باغ دهر ...

... قالب افسرده ما را در غبار وهم سوخت

غرقه بحری که ما بودیم ساحل بوده است

دفتر امکان ز بیکاری ندارد صفحه ای ...

... ز بس غبار که دارد طبیعت امکان

سفینه در دل دریا به ساحل افتادست

بلای کج روی ات را کسی چه چاره کند ...

... امید گوهر دیگر ازین محیط کراست

همین بس است که گردی به ساحل افتادست

چو سروگرچه نداربم طواف آزادی ...

... چون موج کوشش نفس ما درتن محیط

رخت شکست خویش به ساحل کشیدنست

پامال غارت نفس سرد یأس نیست ...

... عاجزیها را غنیمت دان که درباب طلب

دست و پایی گز می کردیم گم ساحل نداشت

انفعالی نیست دل را ورنه درکیش حیا ...

... ای خوش آن شوق که از لذت بی عافیتی

کشتی ام وحشت گرداب ز ساحل می داشت

عقده دل اگر از سعی تپش وامی شد ...

... بید ل کرم از طینت ممسک نتوان خواست

چون بحر به ساحل نتراود زگهر موج

... عرق می آرد آن باری که بر دوش درنگ افتد

قناعت ساحل امن است افسون طمع مشنو

مبادا کشتی درویش در کام نهنگ افتد ...

... کدامین دستگاه آیینه نازست دریا را

که از افسردگی ها خاک ساحل هم گهر دارد

دوبینیهاست اما در شهود غیر احول را ...