عمری‌ست‌که در حسرت آن لعل‌گهر موج
دل می‌زندم بر مژه از خون جگر موج
گر شوخی زلفت فکند سایه به دریا
از آب روان دسته کند سنبل تر موج
در حسرت‌آن طره شبگون عجبی نیست
کز چاک دلی شانه زند فیض سحر موج
آنجا که کند جلوه‌ات ایجاد تحیر
در جوهرآیینه زند سعی نظر موج
مشکل‌که برد ره به دلت نالهٔ عاشق
در طبع‌گهر ربشه دواند چقدر موج
بی‌مطلبی آیینهٔ آرام نفسهاست
دارد ز صفا جامهٔ احرام‌گهر موج
مطرب نفست زمزمهٔ لعل‌که دارد
در نالهٔ نی می‌زند امروز شکر موج
وحشت مده از دست به افسانهٔ راحت
زین بحر کسی صرفه نبرده‌ست مگر موج
آفت هوس غیری و غافل‌که در این بحر
بر زورق آسایش خویش است خطر موج
از خلوت دل شوخی اوهام برون نیست
در بحر شکسته‌ست پر و بال سفر موج
فریاد که جز حسرت ازین ورطه نبردیم
تا چند زند دامن دریا به کمر موج
بیدل کرم از طینت ممسک نتوان خواست
چون بحر به ساحل نتراود زگهر موج
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره حسرت و آرزوی عشق و زیبایی است. شاعر از longing (شوق و حسرت) برای یک لعل (جواهر) و عشق خود صحبت می‌کند که هر روز دلش را می‌سوزاند. او به توصیف زیبایی و جاذبه معشوق خود می‌پردازد و می‌گوید که چقدر این زیبایی می‌تواند حیرت‌انگیز باشد. در عین حال، شاعر به مشکلات و دردهایی که عشق به همراه دارد نیز اشاره می‌کند. زندگی و عشق را به دریایی تشبیه می‌کند که در آن، تنها حسرت و ناله باقی مانده و کسی نمی‌تواند بدون درد و زحمت به آنجا برسد. در انتها، شاعر به این نکته می‌رسد که تلاش برای دستیابی به آن زیبایی بی‌فایده است، چرا که زیبایی و عشق واقعی دست نیافتنی هستند.
هوش مصنوعی: مدتی است که به شدت به یاد آن گوهر قیمتی هستم و دل‌تنگی‌ام باعث شده تا اشک‌هایم بر پلک‌هایم جاری شود.
هوش مصنوعی: اگر شوخی و ناز زلف تو دریا را تحت تأثیر قرار دهد، گل سنبل در آب جاری به شکل موجی زیبا در می‌آید.
هوش مصنوعی: تردیدی نیست که ما در آرزوی آن موهای سیاه و جذاب هستیم، چرا که از دل شکسته‌ای همانند شانه‌ای که صبحگاهان به زیر باران می‌افتد، نغمه‌های زیبایی به پا می‌شود.
هوش مصنوعی: در جایی که زیبایی تو باعث شگفتی می‌شود، آینه‌ها تلاش می‌کنند تا چهره‌ات را به تصویر بکشند.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که در دل عاشق، ناله و افسوس وجود دارد که به راحتی نمی‌توان به آن راه یافت. در دل او، احساسات و شورش‌هایی وجود دارد که همانند امواج دریا در حال تلاطم و جنب و جوش است. در حقیقت، احساسات عمیق و دردهای عاشقانه در او غوغا می‌کند و درک آنها کار دشواری است.
هوش مصنوعی: آیینه‌ای که هیچ محتوایی ندارد، نشانی از آرامش نفسهاست و در این حالت، لباس پاک و زیبایی دارد که مانند جامه احرام در شور و شوق مانند موج است.
هوش مصنوعی: با صدای دلنواز تو، نوای زیبای لعل مثل نالهٔ نی به گوش می‌رسد و امروز به خاطر این لحظهٔ خوش، شکر و سپاسگذاری می‌کنم.
هوش مصنوعی: نگران نباش از اینکه به افسانه‌ها پناه ببری؛ هیچ‌کس از این دریا بهره‌ای نبرده جز موج‌ها.
هوش مصنوعی: خطر کسب هوس و تمایلات دیگران باعث غفلت می‌شود و در این دریا، قایق آرامش خود را در معرض امواج پرتلاطم قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: از دل دورنگ و خیال‌پرداز خود کمی فاصله بگیر، زیرا در دریای شکسته و بی‌ثبات، بال و پری برای سفر به جایی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: به زبان ساده، این جمله بیانگر ناامیدی است. فردی به وضعیت دشواری اشاره می‌کند که در آن به جای پیشرفت تنها حسرت و پشیمانی به بار آورده‌اند. او از کمکی که دریا باید به او کند، ناامید است و به کندی پیشرفت در این وضعیت می‌پردازد. در واقع، به نظر می‌رسد که چالش‌های زندگی او را در موقعیتی گیر انداخته و او از ادامه مسیر خسته و نگران است.
هوش مصنوعی: شخصیت و خلق و خوی بیدل را نمی‌توان با زحمت و فشار تغییر داد، همان‌طور که دریا نمی‌تواند جوش و خروش خود را به سواحل آرام منتقل کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمری‌ست سرشکی نزد از دیدهٔ تر موج
این بحر نهان کرد در آغوش گهر موج
تحریک نفس آفت دل‌های خموش است
بر کشتی ما اره بود جنبش هر موج
دانا ثمر حادثه را سهل نگیرد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.