... حاصل عمر از جهان یک دل به دست آوردن ست

مقصد غواص از این نه بحر یک گوهر بود

چون مه نو بر ضعیفیها بساطی چیده ام ...

... قاصد شمع به مطلب همه اعضایش بود

دوری مقصد یی باخته یکدگربم

هرکه دی محو شد امروزتو فردایش بود ...

... عافیت چون معنی عالی به دل نزدیک بود

مقصد خلق ازتب وتاب هوس موهوم ماند

پی غلط کردند از بس جاده ها باریک بود ...

... خوش است بار مسیحا به دوش خر نبود

سراغ منزل مقصد ز خاکساران پرس

کسی چو جاده در این دشت راهبر نبود ...

... ساز ما را با هزار آهنگ آهنگی نبود

مقصد دل هر قدم چندین مراحل داشته است

عمرها شد گرد خود گشتیم و فرسنگی نبود ...

... موی چینی رشته بست اما صدا خوابیده بود

کس به مقصد چشم نگشود از هجوم ما و من

کاروان در گرد آواز درا خوابیده بود ...

... با نفسم عمرهاست آب بقا می رود

مقصد و مختار شوق کعبه و بتخانه نیست

بی سبب و بی طلب دل همه جا می رود ...

... چون شرر دیده وران می گذرند از سر خویش

این عصا راهبر مقصد اعمی نشود

عشق اگر عام کند رسم خودآرایی را ...

... مدعا محو است اگرآیینه سایل می شود

دوری مقصد بقدر دستگاه جستجوست

پا گر از رفتار ماند جاده منزل می شود ...

... موج گوهر با همه شوخی ندارد اضطراب

سعی چون بی مقصد افتد آرمیدن می شود

بسکه غفلت درکمین انقلاب آگهی ست ...

... جبین به خاک نهید انتخاب بردارید

جمال مقصد سعی جهان معاینه است

ز نقش پا نفسی گر نقاب بردارید ...

... تا وادی غبار نفس طی نمی شود

نتوان به مقصد دل بی مدعا رسید

بر غفلت انفعال و به آگاهی انبساط ...

... هیچکس را ذوق تفتیش کسی منظور نیست

نعل بی مقصد روی حیف است اگر واژون زنید

عالمی دارد خرابات تأمل در بغل ...

... رنگ پریده ای هست فرصت کمین وحشت

پرواز مقصد ما زین بال و پر مجویید

بی دستگاه تحقیق پوچ است ناز فطرت ...

... شب را به شمع و مشعل پیش سحر مجویید

چون شمع شرم مقصد بر خاک دوخت مژگان

سر رفته رفته باشد زین بیشتر مجویید ...

... که هم به خود زنم آتش اگرکنم تاثیر

گرفتم اینکه در این دشت بی نشان مقصد

به منزلی نرسیدی سراغ آبله گیر ...

... برون نقش قدم گردی از تسلی نیست

سراغ مقصد تسلیم خاکساران گیر

به عرض شیشه افلاک و نقش پرده خاک ...

... رفیق منتظران باش و راه کنعان گیر

دلیل مقصد اگر رفت و آمد نفس است

ز فرق تا قدم خود کف پشیمان گیر ...

... بر سر این عیب مژگانی تو هم پوشانده گیر

دامن خاکست آخر مقصد سعی غبار

گر همه فکرت فلک تازست بر جا مانده گیر ...

... بیدل غبار قافله هرزه تازی ام

مقصد گم است و می روم از خویشتن هنوز

به دل ز مقصد موهوم خار خار مریز

در امید مزن خون انتظار مریز ...

... ارشاد بسمل است که باید تپید و بس

هیهات راه مقصد ما وانموده اند

بر جاده ای که هیچ نگردد پدید و بس ...