... گذشتن سخت دشوارست ازین صحرای بگذشتن

سواد سحر این وادی تعلق جاده ای دارد

زهستی تا عدم یک طول وصد پهنای بگذشتن ...

... بحر را موج گهر زنجیر پا خواهد شدن

جاده سر منزل تحقیق ما پوشیده نیست

نقش پا تا خاک گشتن رهنما خواهد شدن ...

... در دامن خود پا به سر عیش و الم زن

بیهوده به صحرای هوس جاده مپیما

هر صفحه که آید به نظر مسطر رم زن ...

... ای هوس فرسای جولان خون جمعیت مریز

بر رگ هر جاده نقش پای خود نشتر مکن

هرکس اینجا قاصد پیغام اسرار خود است ...

... بسکه جولانگاه شوقم اضطراب آلوده است

جاده یکسر موج سیلابست در صحرای من

سایه در دشتی که صد محمل تمنا می کشد ...

... یاد ایامی که از آهنگ زنجیر جنون

کوچه نی بود یکسر جاده در صحرای من

شمع این محفل نی ام لیک از هجوم بیخودی ...

... راه از خود رفتنم از شمع هم روشن تر است

جاده پرداز است برق ناله در صحرای من

حسن هرجا جلوه گر شد عشق می آید برون ...

... چو غبار نم زده گو فلک سر ما به زیر پر آفرین

به کلام بیدل اگر رسی مگذر ز جاده منصفی

که کسی نمی طلبد زتو صله ای دگر مگر آفرین

... همت ظرف که کشد باده بی ساغر تو

سعی طلب بی سر و پا جاده تحقیق رسا

سبحه صفت آبله ها خفته برون در تو ...

... تا سر بر آری از چمن مقصد جنون

بر جاده های چاک چو جیب دریده رو

در خرقه گدایی و درکسوت شهی ...

... اسیرم همچو جولان در طلسم پای خوابیده

به غیر از نقش پا جایی ندارد جاده پیمایی

تو هم ته جرعه ای بردار ازین مینای خوابیده ...

... ز شکر عجز بیدل تا قیامت برنمی آیم

به رنگ جاده منزل کرده ام در پای خوابیده

... به کوشش ازسرمقصدگذشتن آسان نیست

چو جاده رشته ما را در انتهاست گره

ز خبث گریه ام ای غافلان نفس دزدید ...

... ز خویش مگذر و کوتاه کن ره اوهام

به تار جاده این دشت نقش پاست گره

که غنچه گشت که آغوش گل نکرد ایجاد ...

... از هر چه بگذری ز سر ماگذشته ای

ای جاده ات غرور جهان بلند و پست

لغزیده ای گر از همه بالا گذشته ای ...

... حرفت ز منزلیست که گویا رسیده ای

کو منزل و چه جاده خیالی دگر ببند

ای میوه رسیده به خود وارسیده ای ...

... آه ازتو درین مجلس اگر بر ننشستی

ناراستی از جاده فهمت به در انداخت

بودی خط تحقیق و به مسطر ننشستی ...

... خوش آن زمان که ز اسباب دست برداری

اگر ز جاده تسلیم نگذری بیدل

کند به کسوت موجت شکست معماری

... بگذار ازکوشش که دارد وادی تسلیم عشق

جاده از خود رفتن و منزل ز پا افتادگی

دامن تسلیم هم آسان نمی آید به دست ...

... کاروان نقش پاییم از کمال ما مپرس

منزل ما جاده ما خضر ما افتادگی

نیست ممکن بیدل از تسلیم سر دزدیدنم ...

... دو عالم می توان از یک نگاه گرم طی کردن

تک و تاز شرر نی جاده می خواهد نه فرسنگی

فضای وادی امکان ندارد گردی از الفت ...