... در آب کوچه پدید آورنده از هر سو

به محض صنع مشبک کننده دریا

درآورنده موسی ز گرد راه به بحر ...

... ولی ز خرج تو گر بحر و بر شود بهتر

که قطره ای ز کف ممسکت شود دریا

گه سخا مکن ابرو ترش ز عادت کبر ...

... دفتر احسان حاتم را سراسر برد آب

داور دارا حشم دریا کف صاحب کرم

سرور بیضا علم گردنکش گردون جناب ...

... کامکاری چون تو را از خسروان کامیاب

کاسه های هفت دریا از کف در پاش تو

خالیند و سرنگون و باد در کف چون حباب ...

... از ثبات خیمه گاه دشمن آرا که نه ای

روی دریا نیست پر از خیمه های بی طناب

تا عنان برتافتی زین بلده سرگردان شدند ...

... نصیب شد که رسد زان جهانستان به نصاب

بزرگ حوصله محراب بیک دریادل

که ابر همت او می دهد به دریا آب

مبارزی که چو تیعش علم شود در رزم ...

... نهنگ سرکش کشتی شکن در روزگار او

به دریا بر سر کشتی به شکل بادبان لرزد

ز بیم آن که ننشیند خلاف رای او نقشی ...

چو از جوزا برون تازد تکاور خسرو خاور

تف نعلش برآرد دود ازین دریای پهناور

فتد در معدنیان آتشی کز گرمی آهن ...

... کند پر ساقیان بزم شاهنشاه را ساغر

درین ملک از خرابیها نمی دیدند چون دریا

لبش خشک و کفش خالی و آهش سرد و چشمش تر ...

... صد دست از نظاره حربش رود به کار

دریا سخاوتی که چو گرم سخا شود

بحر از کفش برآورد انگشت زینهار ...

... پشت گرمند بمانایی سنجاب و قنک

کف دریا شده از شدت سرما مشتاق

به گرانی که گر آید ز سر آب به تک ...

همایون باد شغل آصفی بر آصف عادل

چه آصف ظل ظل الله عبداله دریا دل

خداوندا کف به اذل که کرد آیات احسان را ...

... خراج هفت اقلیم است بهر کمترین سایل

تعالی الله از آن دریا که از وی این در یکتا

برای تاج شاهان روزگار آورده بر ساحل ...

... بیرون رود سکون ز زمین نعل از خیال

دریا به لنگرش سپر خویش را به چرخ

باشد تحرکش چو زمین تا ابد محال ...

... این رواق بیستون ایمن نبودی ز انهدام

آب دریا موج بر گردون زدی گر یافتی

قطره ای از لجه قدر تو با وی انضمام ...

... قطره ای از لجه جودش توان کردن حساب

هفت دریا را اگر با هم توان داد انضمام

نیست باران بر زمین از آسمان باران که هست ...

... روز تا شب می پزد سودا ولی سودای خام

هست بر درگاهت ای دریادل مالک رقاب

حاتم طی یک گدا و خسرو چین یک غلام ...

... سخره عالم شدند حاتم و نوشیروان

روز کم احسانیش نشیه دریا دلی

گرد برآرد ز بحر دود برآرد ز کان ...

... گنجد اگر سکون تو در ساحت مکان

دریا درون قطره تواند گرفت جا

گر جا کند جلال تو در جوف آسمان ...

... بس که جودش می دهد خاک ذخایر را به باد

خاک بر سر می کند از دست او دریا و کان

گوشمال از توشمالش خورده خوانسالار چرخ ...

... آن چه ریزد قرنها در بطین بحر از صلب ابر

بر گدایی ریزد آن ریزنده دریا و کان

گرچه آن رخشنده خورشید جهان آرا نگشت ...

... گرم تر ز آتش کند قطع و سبک تر از دخان

بگذرد در یک نفس کشتی ز دریای محیط

گر نگارد صورتش را ناخدا بر بادبان ...

... صاحب عادل دل دین پرور دارا سپه

مالک دریا کف فرمان ده عالم پناه

حامی شرع معلی ملجاء دین نبی ...

... در تن رمقی هنوز تا هست

دریاب و گرنه رفتم از دست

سوگند به خاکپای نواب ...

... شد جانب مادحان روانه

دریا زر از خزانه

یارب به شه سریر لولاک ...

... میسفت ز طبع خسروانه

دریا دریا در لی

در منقبت علی عالی ...

سپهر حوصله آن ابر دست دریا دل

که جیب و دامن پر زر به سایل افشاند ...