... کردست نور هفت طبق را نثار چشم

آورد چرخ و مردم و خورشید و روز شب

پیدا درین مشبکۀ مستدار چشم ...

من که از دور چرخ ممتخم

وز اسیران گردش ز منم ...

... چرا باید که صد چندان نبینم

غمی زاید مرا از چرخ هر روز

که پایانش بصد دستان نبینم ...

... ز عشق آنکه شود روی زین مرکب تو

زشکل انجم کیمخت چرخ شد چوسفن

تنور خاطر تو گرم دید خور دربست ...

... کز سنگ که نمی رندش هیچ بر فسان

از آفتاب گرچه میان زمین و چرخ

تیغ خلاف بودی آهخته هر زمان ...

... چه گر نباشد از بهر جان درازی شاه

کسی نخواهد جاوید چرخ را دوران

... بخوش حریفی ذرات خاک را مهمان

بخادمی تو برخاست چرخ ازرق پوش

چو رای پیر ترا شدمرید بخت جوان ...

... از سم او همچو برق شعله زده آفتاب

وز ره او همچو گرد برشده چرخ کیان

کرده تقدم بطبع غره او بر هلال ...

... چو جان زلطف درین کار برمیان بستی

کمر ز منطقۀ چرخ برمیان برسان

پی سلامت ره حرز مدح او بر خوان ...

... پری زسرعت عزمش بخویشتن بر بند

رکاب خویش بچرخ سبک عنان برسان

و گر تو راه ندانی دعای من با تست ...

... عراضۀ برکات دعای قدیسان

زچرخ پیر بدان صدر نوجوان برسان

بدست بوس مده زحمت آستینش را ...

... چو باد نرم بود تیزتر رود کشتی

بسعی آب توان چرخ آسیا کردن

هزار حاجت بینم نهفته در هر دل ...

... فریضتست بسر خدمت این قضا کردن

مدار چرخ بران باد کآورد پیشت

هرآنچه خواهد رای تو اقتضا کردن ...

... ز آفتاب زمان آمد و مکان روشن

بدست چرخ شب و روز از مه و خورشید

دو نسختست از آن رای غیب دان روشن ...

... همه بر هیچ بود سابقۀ خدمت من

چرخ را بر من بیچاره چنان چیره مکن

که چو انعام تو از حد ببرد محنت من

چین ابروی تو دلگرمی چرخ ار ندهد

زهره دارد که بر اندیشد از نکبت من ...

... صدای نوبت عدلت باصفهان برسید

چوطاس چرخ زآوای اوگرفت طنین

عروس طبع مرا ازثنای فایح شاه ...

... بر دف بزد حرارۀ خورشید چون بدید

ناهید عکس رای تو بر چرخ چارمین

رایات فتح در صف اقبال تو قویست

آیات نجح در خط پیشانیت مبین

زین پس درست مغربی چرخ نام تو

بهر رواج خویش کند نقش بر جبین ...

... از این تفاخر در کوی من عجب نبود

که سر برآرد با فرق چرخ خاک زمین

مرا که در ره شکر تو دست و پایی نیست ...

... بنات نعش ازین نیلگون وطا پرده

چو چرخ از آن همه تن دامنست بر در او

که آمدست بدر یوزۀ عطا پرده ...

... همه چو صبح دوم دم زنم ز پردۀ راست

اگرچه کژ دهدم چرخ بی وفا پرده

بنات فکرم در پرده زان گریخته اند ...

... جهان بکشته واندوه بررخش دوده

کجاشدندسلاطین که چرخ باعظمت

غبار درگهشان جزبدیده نبسوده ...

... که می پیر زاید زمادر شکوفه

ستاره چنان ریزد از چرخ فردا

که امروز از شاخ اخضر شکوفه ...

... زیر دست زیر دستت بحر با آن طمطراق

خاک پای خاک پایت چرخ با آن طنطنه

حاش لله گر کند پیوند با طبع تو غم ...

... چون کند در زیر لب کلک ضعیفت دندنه

چرخ زرقا شکل ار خاک درت سرمه کند

بر نیارد هر سر ماه از مه نو ناخنه ...

... کش می دهی ز قرص مه و خور جرایتی

بگذاشت درگه تو و کرد اختیار چرخ

انصاف هم نداشت عطارد کفایتی ...