... در دلش ناگه ز خار تیز بنشاند نهال

گر ندیدی نیم چرخی در کف ماه تمام

بنگرش در دست آن کو هست ملت را جلال ...

... خسروی کو را به لطف خود همی حق برکشد

خاکپایش چرخ چون در چشم خود اندر کشد

تیر سوی خصم او هدیه همی پیکان برد ...

... فتح و نصرت همچو من مشتاق دیوار تو باد

مملکت ثابت ز عزم چرخ پیمای تو گشت

فتنه خفته از نسیم عدل بیدار تو باد

چرخ دوار ار بفرمانت نگردد ساعتی

نیم چرخ تو بدست چرخ دوار تو باد

عالمی کردی بنا و ساختی در وی مقام ...

... رأی تو جهانگیرتر از تیغ سخن باد

هر چند چو من چرخ نیاورد و نیارد

در مرکز اقبال تو هر بنده چو من باد

... از روی ماه رایش یکسو کند کلف

وز پشت چرخ تیغش بیرون برد شکن

از چشم سر ببیند مجموع کاینات ...

... ای دهر تو دانی که چنین صدر نداری

وی چرخ تو دانی که چنو بدر نداری

امروز اگرم همچو فلک دیده هزار است ...

... هر روز چو ماه نو جاه تو فزون باد

از چرخ کهن خصم تو چون چرخ نگون باد

آنی که به تو دیده دولت نگران است ...

ای چرخ فلک قد بخم از زلف توام

در دوخته تا جامه ماتم ز توام ...

از عمر که بگذشت بلا می بینم

وز چرخ که برکشد جفا می بینم

از هجر در این میان وفا می بینم ...

... در مغرب فتح کن میندیش به جو

خود بهر تو چرخ کهنه و دولت نو

هر یک به دو دست می زند تیغ تو رو

... امشب می خور که مشتری با همه جاه

بر چرخ به روی تو همی بیند ماه

ای نرگس تر جهان معطر کردی

وین بزم چو چرخ را پر اختر کردی

در باغ خدایگان چو سر بر کردی ...

در خواب ندید چرخ اعلا چو منی

در جوف صدف نیافت دریا چو منی ...

چرخ فلکی خرقه نه توی من است

ذات ملکی نتیجه خوی من است ...

... حیوان و نبات هر دوان خواهد بود

تا چرخ و سراسر اختران سیر کنند

نقد تو خلاصه جهان خواهد بود

حیوان ز نبات است و نبات از ارکان

ارکان اثر گردش چرخ گردان

چرخ است به نفس قایم و نفس به عقل

عقل است فروغ نور مهر یزدان

... احوال هست گشته و کردار نیک و بد

پیشی گرفته چرخ هزاران هزار دور

بنگر که چون به دو تک اندیشه در رسد

... ماه بختم در محاق افتاده است

ابروی او جز کمان چرخ نیست

زانکه همچون چرخ طاق افتاده است

چون ندارد ترک سیمینم میان ...

... هم خداوندت سرشت و هم ملایک سجده کرد

پس تویی معشوق خاص و چرخ سرگردان توست

ای عجب تو کور خویش و ذره ذره در دو کون ...

... جمله آفاق نابینا خوش است

همچو چرخ از شوق تو در هر دو کون

هر که در خون می نگردد ناخوش است ...

... تا پیاده می روم در کوی دوست

سبز خنگ چرخ در زین من است

از درش گردی که آرد باد صبح ...

... تو مرد ره چه دانی زیرا که مرد ره را

اول قدم درین ره بر چرخ هفتمین است

عطار اندرین ره جایی فتاد کانجا ...

... در بر آن حسن جاویدان که هست

صد هزاران قرن چرخ تیزرو

بود هم زین شیوه سرگردان که هست ...