کسی را کو نسب پاکیزه باشد
به فعل اندر نیاید زو درشتی
کسی را کو به اصل اندر خلل هست
نیاید زو به جز کژی و زشتی
مراد از مردمی آزادمردیست
چه مرد مسجدی و چه کنشتی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
کسی را کو نسب پاکیزه باشد
به فعل اندر نیاید زو درشتی
کسی را کو به اصل اندر خلل هست
نیاید زو به جز کژی و زشتی
مراد از مردمی آزادمردیست
چه مرد مسجدی و چه کنشتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که فردی که نسب و اصلش پاک و نیکو باشد، نمی‌تواند به رفتارهای زشت و درشت روی آورد. همچنین، کسی که اصالتش دچار نقص باشد، طبیعی است که از او فقط رفتارهای ناشایست و نامناسب بر می‌آید. در نهایت، شاعر به مفهوم آزادمردی اشاره می‌کند که مربوط به انسانیت و فضیلت است و این ویژگی به نوع مسکونی فرد (مرد مسجد یا کنشت) وابسته نیست.
هوش مصنوعی: کسی که نسب و خاندانی پاک و نیکو دارد، از رفتارهای زشت و ناخوشایند دوری می‌کند و در کارهایش خشونت نشان نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به اصل و بنیاد خود آسیب زده باشد، جز نادرستی و زشتی چیزی از او برنمی‌آید.
هوش مصنوعی: مقصود از آزادگی و انسانیت در اینجا این است که ارزش‌های یک انسان با توجه به دیانت یا شغل او تعیین نمی‌شود. چه کسی که در مسجد عبادت می‌کند و چه کسی که در ورزشگاه به فعالیت مشغول است، هر دو می‌توانند آزادندیش و آزادمرد باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در افکند ای صنم ابر بهشتی
زمین را خلعت اردیبهشتی
زمین برسان خون‌آلود دیبا
هوا برسان نیل اندود مِشتی
به طعم نوش گشته چشمه آب
[...]
وگر سردی به بالا بر گذشتی
ز جنبشهای گردون گرم گشتی
چو بر دستان سروستان گذشتی
صبا سالی به سروستان نگشتی
مرا چون هست این زندان بهشتی
بنفروشم بصد بستانش خشتی
اگر مجنون لیلی زنده گشتی
حدیث عشق از این دفتر نبشتی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.