سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۷۷

کسی را کو نسب پاکیزه باشد

به فعل اندر نیاید زو درشتی

کسی را کو به اصل اندر خلل هست

نیاید زو به جز کژی و زشتی

مراد از مردمی آزادمردیست

چه مرد مسجدی و چه کنشتی