به هفت کشور تا شکر پنج و ده گویم
نبود خواهم ساکن دو روز در یک جای
دو پای دارم چار دگر بباید از آنک
به هفت کشور نتوان رسید بی‌شش پای
چنان زندگانی کن ای نیک رای
از آن پس که توفیق دادت خدای
که خایند ز اندوهت انگشت دست
چو اندر زمینت آید انگشت پای
مکن در جهان زندگانی چنانک
جهانی به مرگ تو دارند رای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زندگی پرجنب و جوش و پرتحرک شاعر می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که نمی‌خواهد در یک مکان ثابت بماند و به مکان‌های مختلف می‌رود. او می‌گوید که برای رسیدن به هفت کشور باید شش پا داشته باشد و به گونه‌ای زندگی کند که خدا به او توفیق بدهد. همچنین تأکید می‌کند که نباید زندگی را به گونه‌ای سپری کرد که دیگران به مرگ او فکر کنند. به طور کلی، شعر به اهمیت تحرک و زندگی فعال اشاره دارد و می‌خواهد از خواننده بخواهد که با دید مثبت و پرانرژی زندگی کند.
هوش مصنوعی: من در هفت کشور سفر کرده‌ام، اما حتی در ازای پنج یا ده واحد شکر، تمایل ندارم که دو روز در یک مکان بمانم.
هوش مصنوعی: من دو پا دارم و باید چهار پای دیگر داشته باشم، زیرا بدون شش پا نمی‌توانم به هفت کشور برسم.
هوش مصنوعی: زندگی را به گونه‌ای بگذران که خداوند برایت مقدر کرده است و از آن لحظه که موفق شدی، با تفکر نیکو پیش برو.
هوش مصنوعی: وقتی که از اندوه و غم دلتنگی به شدت رنج می‌کشی، انگار که انگشت دستت به زمین می‌افتد مانند وقتی که پای تو بر روی زمین قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در زندگی طوری رفتار نکن که گویی برای مرگ تو در این دنیا برنامه‌ریزی شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سپید برف برآمد به کوهسار سیاه
و چون درونه شد آن سرو بوستان آرای
و آن کجا بگوارید ناگوار شده‌ست
و آن کجا نگزایست گشت زود گزای
چو آفرید بتا روی تو ز دوده خدای
مجوی فتنه و روی ز دوده را مزدای
بعارض تو آن گرد مشک سوده بسست
بچشم سرمه مکن ، خلق را بلا منمای
بلای تافته جعدت بسست بر دل خلق
[...]
همی سراید چنگ آن نگار چنگسرای
نبید باید و خالی ز گفتگوی سرای
غذای روح سماعست و آن شخص نبید
خوشا نبید کهن با سماع طبع گشای
نبید تلخ و سماع حزین و روی نکو
[...]
دلم بدیگر جای و تنم بدیگر جای
تنم بغربت و دل با تو مانده اندر وای
بلای تن ز دلم هست کاشکی همه سال
تنم بنزد تو بودی و دل بدیگر جای
دعا کنم بخدای جهان همه شب و روز
[...]
بفر صاحب دولت نصیرالدین خدای
بهشت وار بیاراست این خجسته سرای
بهشتوار شود هر سر او هر مجلس
که کرد دیدن او صدر دین و دینارای
بجاه صاحب عادل شد اینسرای بهشت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.