سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱ ای بزم ترا ساغر می مجمره سوز هر روز ز ایام تو روز نوروز از گلشن اقبال تو کان خرم باد خورشید بود یک گل بستان افروز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به جشن و شادمانی اشاره دارد و بر اهمیت نوروز به عنوان روزی خوش و مبارک تاکید می‌کند. شاعر با ذکر ساغر و گلشن، حالتی از زیبایی و خوشی را توصیف می‌کند و به تابش خورشید به عنوان نمادی از خوشبختی و زندگی تازه اشاره می‌نماید.
هوش مصنوعی: ای مجلس تو، زیر گچ و مینا، مانند ساغر پر از می است که هر روز شادی و زیبایی روزهای تو را در خود دارد و روز نو سال را به یاد می‌آورد.
هوش مصنوعی: از باغ سراسر شادی و خوشبختی تو، همچون خورشید یک گل درخشان وجود دارد که بستان را روشن می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاه علاء دولت ملک افروز
امروز نه پیداست خزان از نوروز
باز آمد تاریک شب از روشن روز
بر دشمن ملک باد بختت فیروز
آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز
ای دوست شب و روز ز دل می‌افروز
نی نی که غلط گفتم ای عشق آموز
عشق تو و سودای تو آنگه شب و روز
ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز
ما از تو بعیدیم به عید نوروز
هم عید خجسته باد و هم نوروزت
بازآی و نشین به گلشن جان افروز
نوروز تو سعد باد و فرخّ، بهروز
دیدار تو خاص و عام را بزم‌افروز
تا بر نفتد عادت نوروز از دهر
هر روز تو باد از سعادت نوروز
قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز
رنگم ز شراب عافیت، گو مفروز
بر غمزده جز بخت سیه نیست شگون
محروم بود ز شعله پروانه به روز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.