گنجور

 
 
 
مولانا

آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز

ای دوست شب و روز ز دل می‌افروز

نی نی که غلط گفتم ای عشق آموز

عشق تو و سودای تو آنگه شب و روز

جهان ملک خاتون

ای زلف تو بر رخ تو همچون شب و روز

ما از تو بعیدیم به عید نوروز

هم عید خجسته باد و هم نوروزت

بازآی و نشین به گلشن جان افروز

میلی

نوروز تو سعد باد و فرخّ، بهروز

دیدار تو خاص و عام را بزم‌افروز

تا بر نفتد عادت نوروز از دهر

هر روز تو باد از سعادت نوروز

قدسی مشهدی

قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز

رنگم ز شراب عافیت، گو مفروز

بر غمزده جز بخت سیه نیست شگون

محروم بود ز شعله پروانه به روز

سلیم تهرانی

ای بزم ترا ساغر می مجمره سوز

هر روز ز ایام تو روز نوروز

از گلشن اقبال تو کان خرم باد

خورشید بود یک گل بستان افروز

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه