آینه در دست گیر و یاد حیرانی بکن
طره ی خود را ببین، فکر پریشانی بکن
ما ز حال خویش چشم از دشمنی پوشیده ایم
گر تو سر را دوست داری، فکر سامانی بکن
این زمان خود راحتی داری، ز عریانی منال
چون شوی گلچین باغی، فکر دامانی بکن
چون غزال وحشی از معموره مجنون می رمد
گر تو هم دیوانه ای، سیر بیابانی بکن
فصل گل بگذشت، بگذر جانب گلشن سلیم
گر نچینی گل، تماشای گلستانی بکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی‌های خود و دنیای درونی‌اش اشاره می‌کند. او به خواننده توصیه می‌کند که با دقت به خود و زیبایی‌هایش نگاه کند و از حالت پریشانی دوری کند. در این شعر، به اهمیت ایجاد آرامش و سر و سامان دادن به زندگی اشاره شده است. همچنین، شاعر به لذت‌های زندگی اشاره کرده و پیشنهاد می‌کند که از زیبایی‌ها و گل‌ها در طبیعت بهره‌برداری کنیم و در جستجوی شادی و آرامش باشیم. در نهایت، از ما خواسته می‌شود که از غم و تنهایی بگذریم و به سوی زیبایی‌ها و شادی‌ها برویم.
هوش مصنوعی: آینه را بردار و به موهای خود نگاه کن، و به یاد روزهایی که حیران و سردرگم بودی، فکر کن.
هوش مصنوعی: ما از وضعیت خود به خاطر دشمنی چشم‌پوشی کرده‌ایم. اگر تو علاقه‌مند به سرنوشت خود هستی، بهتر است که برنامه‌ریزی مناسبی انجام دهی.
هوش مصنوعی: این زمان تو آرامشی داری، نگران عریانی من نباش! اگر می‌خواهی مانند گلچینی از باغ لذت ببری، به فکر پوشاندن دامن خود باش.
هوش مصنوعی: وقتی غزالهای وحشی از محیط شهری به دور می‌روند، اگر تو هم دلباختگی و جنونی داری، به بیابان برو و سفر کن.
هوش مصنوعی: فصل گل گذشته است، پس به سمت باغ خوشبو برو. اگر هم گلی نمی‌چینی، حداقل از زیبایی باغ لذت ببر و به تماشای گل‌ها بنشین.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.