ای شبنم وجود مرا آفتاب گرم
چشمت گرسنه است و دل من کباب گرم
هرچه زیان ماست، به ما سود می دهد
آتش برای داغ دل ماست آب گرم
در گلشن همیشه بهار ملایمت
اصلاح نخل موم کند، آفتاب گرم
دارم هزار آبله بر تن ز جوش اشک
آتش گرفت پیرهن زین گلاب گرم
دامان عشق، بستر آسایش من است
همچون سپند سوخت مرا جامه خواب گرم
با شعله چاره ی دل مجروح کن سلیم
بر درد سینه فایده دارد شراب گرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساسات عمیق و دردهای عاشقانه شاعر صحبت می‌کند. شاعر به شبنم به عنوان نماد محبت و آفتاب به عنوان نماد گرما و عشق اشاره می‌کند. او از گرسنگی چشمانش و رنج دلش می‌گوید. شاعر به این نکته می‌پردازد که حتی آسیب‌ها و مشکلات برای او مفید هستند و دلbroken او را به سوختن و آتش زدن می‌کشاند. در نهایت، عشق و شراب گرم به عنوان تسکینی برای دردهای او معرفی می‌شوند.
هوش مصنوعی: وجود من مانند شبنم است و چشمانت که چون آفتاب گرم است، دل من را به شدت می‌سوزاند و گرسنه محبت توست. دل من به شدت تشنه عشق و گرمای نگاه تو است.
هوش مصنوعی: هر چه به نظر ما ضرر می‌آید، در واقع به نفع ماست. آتش به خاطر زخم دل‌مان، نمادی از احساسات و دردهای ماست. آب گرم نیز نمایانگر آرامش و تسکینی برای این دردهاست.
هوش مصنوعی: در باغ همیشه گل، لطافت هوا باعث می‌شود که نخل‌ها مانند موم نرم و انعطاف‌پذیر شوند، در حالی که آفتاب گرم بر آنها می‌تابد.
هوش مصنوعی: تنم پر از زخم‌های آبی است که ناشی از اشک‌های سوزان است و این باعث شده که لباس من از گرمای آن متأثر شود.
هوش مصنوعی: عشق برای من همچون پناهگاهی است که در آن راحتی و آرامش می‌یابم، مانند آتش سوزان که لباس خوابم را گرم می‌کند.
هوش مصنوعی: با شعله می‌توان زخم دل را درمان کرد. نوشیدن شراب گرم بر درد سینه اثر می‌گذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.