زده گل دست بر دامان حافظ
خورد بلبل قسم بر جان حافظ
کند از شعلهٔ آواز خود گرم
دف خورشید را دستان حافظ
ز مستی چون کشد گلبانگ در باغ
شود مرغ چمن قربان حافظ
زره را حلقهٔ دف کرد داود
چو برگردید از میدان حافظ
ز شورانگیزی رنگین غزل‌ها
لب حافظ بود دیوان حافظ
چو گل در دف جلاجل گشته خاموش
سلیم از حیرت الحان حافظ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش حافظ و تأثیر شگرف او بر هنر و شعرو ادبیات اشاره دارد. بلبل که به آوازخوانی معروف است، قسم می‌خورد که جانش را فدای حافظ کند. صدای دل‌انگیز حافظ به مانند شعله‌ای است که گرمای خاصی به فضای باغ می‌بخشد و گل‌ها را به وجد می‌آورد. همچنین، اشاره‌ای به آهنگینی و زیبایی شعرهای او دارد که همچون رنگین غزل‌ها، زبانش را می‌نوازد. در نهایت، تأثیر شگرف آثار او به قدری است که بقیه را در حیرت فرو می‌برد.
هوش مصنوعی: بلبل به گل می‌گوید که جانم را قسم می‌خورم که حافظ را دوست دارم و به خاطر او به دامانش دست زده‌ام.
هوش مصنوعی: با صدای دلنواز خود، حافظ به خوبی و زیبایی می‌تواند گرمای آفتاب را به وجود آورد.
هوش مصنوعی: وقتی از شوق و سرخوشی صدای زیبا از باغ بلند شود، مانند پرنده‌ای که در چمن به پرواز درمی‌آید، من هم قربان عشق حافظ می‌شوم.
هوش مصنوعی: داوود زره‌ای به شکل حلقه‌ای مانند ساز دف ساخت و وقتی که از میدان جنگ برگشت، آن را به تن کرد.
هوش مصنوعی: حافظ با اشعار پرشور و رنگارنگ خود، خلاقیت و زیبایی را به جهانیان معرفی کرده است. دیوان او به عنوان کاخی از احساسات و اندیشه‌ها شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: به مانند گلی که در ضرب دفی سکوت کرده است، سلیم نیز از ناباوری و حیرت ناشی از غزلیات حافظ خاموش شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هزاران آفرین بر جان حافظ
همه غرقیم در احسان حافظ
ز هفتم آسمان غیب آمد
لسان الغیب اندر شان حافظ
پیمبر نیست لیکن نسخ کرده
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.