پیش رویش مژه را قدرت جنبیدن نیست
دیده داریم، ولی حوصلهٔ دیدن نیست
هر‌که زین باغ گذشته‌ست اما می‌فهمد
بر میان دامن سرو از پی گل‌چیدن نیست
وای بر آنکه کند توبه در ایام بهار
این گناهی‌ست که مستوجب بخشیدن نیست
شاید این طور توان یک دو قدم پیش افتاد
هیچ بهتر به ره شوق ز لغزیدن نیست
کعبهٔ اهل نیاز است در دوست سلیم
حاجت مرحله و بادیه گردیدن نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون عشق، توبه و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر به تأثیر قدرت اندیشه و عدم توانایی در تغییر وضعیت اشاره می‌کند. او به یادآوری گذشتگان و لزوم ترغیب به زندگی در لحظه‌های زیبا می‌پردازد و توبه در روزهای بهار را گناهی غیرقابل بخشش می‌داند. همچنین، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که در مسیر عشق، بهتر است از لغزش پرهیز کرد و به سادگی و صداقت در ارتباط با نیازهای روحی توجه شود.
هوش مصنوعی: هر چند می‌بینیم که چشم‌هایمان هنگام رویارویی با او توانایی حرکت ندارند، اما در واقع نمی‌توانیم تحمل نگاه کردن به او را داشته باشیم.
هوش مصنوعی: هرکس که از این باغ گذشته باشد، به خوبی می‌داند که در بین دامن درخت سرو، به دنبال چیدن گل نیست.
هوش مصنوعی: نیمای توبه در بهار، در واقع گناهی است که سزاوار بخشش نیست و این توبه بی‌فایده خواهد بود.
هوش مصنوعی: شاید با یک یا دو قدم جلوتر رفتن، هیچ چیز بهتر از احساس شوق و هیجان در مسیر نیست، حتی اگر باعث لغزش شود.
هوش مصنوعی: کعبه، مکان است که نیازمندان باید به آنجا بروند و از دوست خوب درخواست کنند. نیاز به رفتن به مراحل و بیابان‌ها نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.