سیه چرده حاجی بشیر آنکه بود
دلش از ریاضت سفید و منیر
نه جز ذکر محبوبش اندر زبان
نه جز یاد مولایش اندر ضمیر
همش خوی نیک و همش خلق خوش
همش موی مشگ و همش بوعبیر
عرض رفت چون ناگهان زین سرای
بدان سو که هرکس رود ناگزیر
به تعیین تاریخ فوتش همی
ز یک جمع مستفسر آمد صغیر
بشیری سر آورد بیرون و گفت
که جا در جنان یافت حاجی بشیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر درباره حاجی بشیر، مردی با دل پاک و روح بزرگ سخن میگوید. او تنها به یاد محبوبش و مولایش زندگی میکند و دارای خوی نیک و خلق خوش است. با مویی مشکی و عطر خوش، زندگیاش را سرشار از یاد خدا کرده است. ناگهان از این دنیا میرود و پس از درگذشتش، برخی درباره تاریخ فوت او سؤال میکنند. در نهایت، مردی از جمعیت پاسخ میدهد که حاجی بشیر در بهشت جا پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: حاجی بشیر که چهرهاش سیاه است، دلش به خاطر ریاضت و زحماتی که کشیده، پاک و روشن است.
هوش مصنوعی: او تنها به یاد محبوبش در زبان و به یاد مولایش در دل است و هیچ چیز دیگری در خاطرش نیست.
هوش مصنوعی: تمام ویژگیهای او نیکو و رفتارهایش خوشایند است. موهایش سیاه و خوشبو است و بویی دلپذیر دارد.
هوش مصنوعی: رفتهها بهناگاه از این خانه به آن سو میروند، و هر کسی که برود، ناگزیر باید برود.
هوش مصنوعی: در میان یک گروه پرسشکننده، فردی کوچک به تعیین تاریخ مرگش پرداخته است.
هوش مصنوعی: بشیری از دل شاد و بشارت به بیرون آمد و اعلام کرد که حاجی بشیر در بهشت جا و مکانی پیدا کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همانا که باشد مرا دستگیر
خداوند تاج و لوا و سریر
چنین خواندم این قصهٔ دلپذیر
ز اخبار تازی و کتب جریر
بنالم به تو ای علیم قدیر
از اهل خراسان صغیر و کبیر
چه کردم که از من رمیده شدند
همه خویش و بیگانه بر خیر خیر؟
مقرم به فرقان و پیغمبرت
[...]
چرا باز تیره کند ماه وتیر
زمین در نوردد چو نامه دبیر
به روز نبرد آن هژبر دلیر
شتابد چو گرگ و گرازد چو شیر
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.