هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دارد
بیمن اختر فیروزخوش بختی جوان دارد
خلوص‌آور بپیش و جان خلاص از حول محشر کن
که زر تا نیست خالص بیم روز امتحان دارد
گمانم اینکه نفس مطمئنی نیست جز عاشق
که عاشق نی ز دوزخ باک و نی شوق جنان دارد
غلام همت آن عاشقم کز جور جانانه
بجان صد آتش و قفل خموشی بر دهان دارد
سر و سامان ز درویشان مجو دل بر قفس بستن
نه از مرغی است کاندر شاخ طوبی آشیان دارد
جهانرا خواجه خواهد در خط فرمان خویش آرد
تو پنداری ز دیوان قضا خط امان دارد
صغیرا یاد مرگ از دل کند مهر جهان بیرون
بیاد آور بهار عمرت اندر پی خزان دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان اهمیت عشق و خلوص در زندگی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که کسی که در برابر پیر مغان سر فرود می‌آورد، خوشبختی و بخت خوب را در اختیار دارد. او تأکید می‌کند که باید خلوص را جستجو کرد و جان را از مشکلات نجات داد، زیرا فقط عشق واقعی است که انسان را از عذاب و ترس رهایی می‌بخشد. شاعر خود را غلام همت عاشقانی می‌داند که با تمام وجود برای عشق تلاش می‌کنند و حتی در سختی‌ها، خاموشی را تحمل می‌نمایند. همچنین، او به درویشان اشاره می‌کند و می‌گوید نباید دل را به قفس بند کرد، بلکه باید مانند مرغی آزاد در شاخ طوبی زندگی کرد. در نهایت، یادآوری مرگ و گذر عمر در مقابل بهار و خزان زندگی، به ما هشدار می‌دهد که ارزش زمان و عشق را بدانیم.
هوش مصنوعی: هر کسی که در آستانه‌ی پیر مغان فروتنی کند و سرش را به خاک بساید، از بخت خوش و آینده‌ی نیکو بهره‌مند می‌شود.
هوش مصنوعی: به جلو بیا و با خلوص به ما کمک کن تا جانمان از گرد و غبار محشر آزاد شود، زیرا تا زمانی که طلا خالص نشود، روز امتحان ترس دارد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که فقط یک عاشق واقعی است که روح آرام و مطمئنی دارد و نه از آتش دوزخ می‌ترسد و نه از شوق به بهشت چیزی می‌خواهد.
هوش مصنوعی: من عاشق کسی هستم که به خاطر عشقش، با وجود درد و رنجی که می‌کشد، سکوت کرده و هیچ‌گاه زبان به شکایت نمی‌گشاید. او با وجود آتش اشتیاق و قفل سکوتی که بر لب دارد، به عشقش وفادار است.
هوش مصنوعی: به دنبال سامان و ترتیب زندگی درویشان نباش، چرا که دل بستن به قفس، به خاطر مرغی نیست که در شاخه‌های درخت طوبی آشیانه دارد.
هوش مصنوعی: آقای جهان به خواسته‌های خود دست پیدا می‌کند و هر چیزی را که بخواهد به دست می‌آورد. تو گمان می‌کنی که از طرف قضا و قدر مکانی برایت امن وجود دارد، اما در واقع این طور نیست.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که زندگی کوتاه است و باید ارزش آن را بدانیم. عشق به دنیا و وابستگی به آن را کنار بگذار و به یاد مرگ باش. در زندگی، فصل‌های مختلفی وجود دارد؛ جوانی و شکوفایی مانند بهار است، اما در نهایت همه چیز به سوی پیری و زوال می‌رود، همانند پاییز.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر موری سخن گوید، و گر مویی روان دارد
من آن مور سخن گویم، من آن مویم که جان دارد
تنم چون سایه مویست و دل چون دیده موران
ز هجر غالیه مویی، که چون موران میان دارد
اگر مر آب و آتش را مکان ممکن بود مویی
[...]
اگر ذاتی تواند بود کز هستی توان دارد
من آن ذاتم که او از نیستی جان و روان دارد
وگر هستی بود ممکن که کم از نیستی باشد
من آن هستم که آن از بی‌نشانی‌ها نشان دارد
وگر با نقطه‌ای وهمم کسی همبر بود او را
[...]
غلام آن سبک‌روحم که با من سر گران دارد
جوابش تلخ و پنداری شکر زیر زبان دارد
مرا گر دوستی با او به دوزخ می‌برد شاید
به نقد اندر بهشت‌ست آن که یاری مهربان دارد
کسی را کاختیاری هست و محبوبی و مشروبی
[...]
هوای بوستان خوش گشت و باده لطف جان دارد
کنون هر کس که جان دارد، هوای بوستان دارد
سحرگه بکر غنچه ها باده ها خورده ست در پرده
همه سرخی رو بدهد گواهی، گر نهان دارد
کنون دل بستگی غنچه با گل، کی نهان ماند؟
[...]
نگارا دل همی‌خواهد که عشقت را نهان دارد
ولیکن اشک را نطق است و رنگ رو زبان دارد
اگر چه آتش مجمر ندارد شعلهٔ پیدا
ولیکن عود نتواند که دود خود نهان دارد
کسی کز درد عشق تو ندارد زندگیِّ دل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.