احمدا آور یتیمی را به یاد
چون تو را دیدم یتیمی نامراد
نه تو بودی آن یتیم بی‌پدر؟
از یتیمی بی نوا و در به در؟
پس شدم من خود کفیل و ضامنت
دادم اندر صدر عزّت مسکنت
خود پدر گشتم تو را از بدو حال
تا شدی زآن تربیت صاحب کمال
وآن علی را ز ابتدا تا آخرت
ساختم هر جا معین و یاورت
پس دل و جان از عطایم شاد دار
وآنچه کردم با تو ز احسان یاد آر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.