شه لب تشنه ی بی غمگسارم پدر

سرور سینه محزون زارم پدر

شهید بی کفن آه ای پدر جان

به خونت غرقه تن افتاده عریان

بر جای بالین زرت واویلا

شدخاک خواری بسترت واویلا

شه اقلیم غم آخر سرت کو پدر

سپهدارت کجا شد لشکرت کو پدر

قتیل خنجر کین یاورانت

ذلیل قید دشمن دخترانت

میر علمدارت چه شد واویلا

اولاد و انصارت چه شد واویلا

سرت بر نیزه چون مه جلوه گر شد پدر

تنت در لجه چون بط غوطه ور شد پدر

به داغت جامه ی جان چاکم اولی

وزین غم بر سر من خاکم اولی

چاک گریبانم نگر واویلا

آهنگ افغانم نگر واویلا

یکی از روی میدان کن نگاهم پدر

به سیلاب سرشک و سوز آهم پدر

سرشکم موج خون انگیخت بر خاک

فغانم برد دود دل بر افلاک

مژگان گهر ریزم ببین واویلا

افغان فلک خیزم ببین واویلا

صفایی زین رزیت در فغان شد پدر

به استدعای بخشایش نوان شد پدر

که فرمایش در محشر عنایت

کنی احوالش از رحمت رعایت

طومار اعمالش سیه واویلا

سامان احوالش تبه واویلا