|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت و زیبایی میدان فرخی اشاره می‌کند و از خداوند می‌خواهد که حوادث نامطلوب نتوانند به آن آسیب بزنند. او با اشاره به تاریخ، از خون دل و رنج‌هایی که انسان‌ها کشیده‌اند، برای شکل‌گیری این مکان تاریخی یاد می‌کند و آرزو دارد این مکان همیشه پر از خاطرات و احساسات مثبت باقی بماند. تاریخ شعر به سال ۱۲۶۶ هجری قمری اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره شده که شرایط و زمانه‌ای خوش و شاداب به وجود آمده است و از خدا درخواست می‌شود که دست حوادث بد از آن دور بماند و این حال خوب پایدار بماند.
هوش مصنوعی: از درد و رنجی که مردم در طول تاریخ کشیده‌اند، این مکان به یاد ماندنی و پرآوازه شکل گرفته است. این جا به خاطر غم و اندوهی که وجود داشته، همیشه زنده و پر رونق خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای گیسوی تو واللیل ای رویت آیه نور
از وصف روی و مویت ما را بدار معذور
ما را چه حد که گوییم وصفی ز روی مویت
کی از سیه شناسد رنگ سفید را کور
گویندحور و کوثر اندر بهشت باشد
[...]
ای سر که طور نوری گاهی چه آیۀ نور
گاهی چه سرّ مستور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.