عرض نادادن کمال خود، کمال دیگرست
چهره پوشیدن حالان را جمال دیگرست
می کند هر چند چشم شور طوفان در گزند
خودپسندی مرد را عین الکمال دیگرست
کیست عقل کل که در چرخ آورد افلاک را؟
جنبش این سایه از رعنا نهال دیگرست
گرچه حسن آن پریرو بی مثال افتاده است
رزق هر آیینه ای از وی مثال دیگرست
زان به ظاهر بسته ام از شکر لب، کز سایلان
شکر بی اندازه تمهید سؤال دیگرست
آدمی هر چند باشد در هنر کامل عیار
خویش را کامل ندانستن کمال دیگرست
ظلمت شبهای هجران رنگ بست افتاده است
ورنه هر داغ آفتاب بی زوال دیگرست
لقمه خوان کرم هر چند چرب افتاده است
بر جگر دندان فشردن ها نوال دیگرست
بی دماغی را که سر می پیچد از آزادگی
سایه بال هما صائب و بال دیگرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم کمال و زیبایی در انسانها میپردازد و نشان میدهد که نقصها و ضعفها چگونه میتوانند به نوعی کمال تبدیل شوند. شاعر به نوعی نسبت به خودپسندی و غرور هشدار میدهد و معتقد است که نادیده گرفتن کمال خود، خود نوعی کمال است. همچنین به زیباییها و نعمتهای خداوند اشاره میکند و بر این نکته تأکید میکند که ارزشها و کمالات را باید در درون انسان جستجو کرد، نه صرفاً در ظاهر. هرچند که انسانها در هنر و زیبایی ممکن است کامل به نظر برسند، خود را کامل ندانستن نیز میتواند نشانهای از کمال باشد. شاعر با استفاده از تصاویر سمبلیک، به توصیف زیباییها و آفتاب و شبهای هجران میپردازد و بر اهمیت عمیقتری از کمال در وجود انسان تأکید میکند.
هوش مصنوعی: هرگز نباید دنبال پنهان کردن ویژگیهای خود باشیم؛ زیرا زیبایی واقعی در ابراز کمالات نهفته است. در واقع، افرادی که حالت خود را میپوشانند، زیبایی دیگری دارند که باید شناخته شود.
هوش مصنوعی: هرچند که برخی مشکلات و ناملایمات میتوانند به خودپسندی افراد آسیب بزنند، اما کمال واقعی در معنای دیگری نهفته است.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند به تمامی عالم و احساسات آن آگاهی کامل داشته باشد؟ حرکتی که این سایه دارد ناشی از شکوفایی و زیبایی نهال دیگری است.
هوش مصنوعی: هرچند زیبایی آن دختر بینظیر است، اما هر لحظه که به او نگاه میکنیم، زیباییهای دیگری هم به چشم میخورد که شبیه هیچ کجا نیستند.
هوش مصنوعی: به خاطر لبهای شیرین و جلوهای که دارم، خودم را به ظاهر دربسته نشان میدهم؛ زیرا از فراوانی شیرینی، سوال دیگری پیش میآید.
هوش مصنوعی: انسان هرچقدر هم که در مهارتهای خود ماهر باشد، اگر خود را کامل و بینقص نپندارد، این نشانهای از کمال واقعی اوست.
هوش مصنوعی: شبهای جدایی و غمانگیز، رنگ و حالتی گرفتهاند، اما اگر این رنگ نبود، هر زخم از آفتاب همیشه باقی است و محو نمیشود.
هوش مصنوعی: کرم از غذای چرب و خوشمزهای که افتاده، نه تنها خوشحال است، بلکه خوردن آن برای او آسان و لذتبخش به نظر میرسد. اما برای دیگران، مبارزه و تلاش برای به دست آوردن آن، چیز متفاوتی است.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حالتی میپردازد که کسی به خاطر آزادگی و روحیه رها از قید و بند، احساس سرخوشی و شوق میکند. در اینجا، اشاره به این است که این آزادی و خوشحالی ممکن است با مشکلات یا چالشهایی همراه باشد. سایهها و بالها نمادی از محدودیتها و همچنین امکانات جدید هستند که در زندگی وجود دارند. به نوعی، زندگی پر از تضادها و انتخابهاست و هر کس باید بین آزادگی و مسؤولیتها تصمیم بگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خسروی ، کزوی معالی را کمان دیگرست
مسند خوارزمشاهی را جمال دیگرست
گر چه بود از شاه ماضی حال ما آراسته
خود در ایام شه باقیش حال دیگرست
گر ز صدرا او شود صادر بروزی صد مثال
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.