مهر را در چشم تنگ ذره نور دیگرست
بحر را در تنگنای قطره شور دیگرست
هر سیه چشمی چو آهو کی کند ما را شکار؟
چشم لیلی دیده ما را، غرور دیگرست
گرچه نقشی هر دم از طوفان زند دریا بر آب
اشک ما را در فراق یار شور دیگرست
می رسد مجنون به مضمون نگاه وحشیان
بی شعوران محبت را شعور دیگرست
می کشد مجنون ما از صحبت لیلی ملال
از جهان رم کرده را با خود حضور دیگرست
شیشه جانان می کنند از کوه غم پهلو تهی
عاشقان را در بلا، جان صبور دیگرست
ترک شهوت هاست حور و خانه پردازی قصور
در بهشت اهل دل، حور و قصور دیگرست
تیر دلدوز حوادث را به دست روزگار
قامت پر خم، کمان تازه زور دیگرست
ماه و خورشیدست اینجا حلقه بیرون در
روشنایی، خانه دل را ز نور دیگرست
گرد لشکر نخوت شاهان یکی سازد هزار
حسن را در روزگار خط غرور دیگرست
نیست کج بین را ز ناز آن بهشتی رو خبر
ورنه هر چین جبین، آغوش حور دیگرست
چشم کوته بین ز اختر می کند یاری طمع
استعانت مور عاجز را ز مور دیگرست
حسن معنی را بود صائب ز خود عین الکمال
طوطیان را حرف شیرین، چشم شور دیگرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تضادهای عمیق در احساسات و تجربیات انسانی می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تصاویری زیبا، نشان می‌دهد که در هر چیزی، به‌ویژه در عشق و زیبایی، ابعادی متفاوت و خاص وجود دارد. او از زیبایی‌ها و دردها می‌گوید؛ مثلاً نور در چشم مهر، شور در دریا، و احساس بی‌نظیری که در عشق نهفته است. هر چه از زیبایی‌ها گفته می‌شود، در عین حال با چالش‌ها و مشکلاتی همراه است که تجربه انسان را غنی‌تر می‌کند. تصویرسازی و نمادسازی در شعر، احساس عمیق و فلسفی شاعر را نسبت به زندگی و عشق برمی‌نماید. در نهایت، شاعر به آنچه که در نگاه عمیق‌تر نسبت به زیبایی و عشق وجود دارد، اشاره می‌کند و بیان می‌کند که این تجربیات، مطلوب‌تر و خاص‌تر از آنگونه هستند که در نگاه سطحی به نظر می‌آید.
هوش مصنوعی: محبت و عشق در نگاه هر شخص به شکل متفاوتی دیده می‌شود. همانطور که دریا در یک قطره آب نمکین است، هر کس می‌تواند در دل خود احساسی عمیق و خاص نسبت به عشق داشته باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که چشمان تیره و زیبا دارد، مانند آهو، چگونه می‌تواند ما را گرفتار خود کند؟ اما چشمان لیلی، برای ما نوعی دیگری از فریب و جذبه دارند.
هوش مصنوعی: هر چند که دریا با طوفان‌ها هر لحظه نقشی بر روی آب می‌زند، اشک‌های ما برای دوری از یار حال و هوای دیگری دارد.
هوش مصنوعی: مجنون به چشمان وحشیان می‌رسد، اما عشق و محبت در آنها فاقد شناخت و شعور واقعی است.
هوش مصنوعی: مجنون از گفت‌وگو با لیلی به قدری شاداب و سرزنده است که احساس خستگی و دل‌زدگی از دنیا را از خود دور کرده و حضور او باعث ایجاد حال و هوای دیگری شده است.
هوش مصنوعی: شیشه‌ای که جان معشوق را نشان می‌دهد، از دلهره و غم‌های عمیق درست می‌شود. عاشقان در مصیبت‌ها به سر می‌برند، اما جان صبوری دارند که آنها را از درد و رنج باز می‌دارد.
هوش مصنوعی: ترک کردن خواسته های نفسانی، نتیجه ی آن زندگی در خانه های زیبا و دل‌چسب در بهشت است. برای اهل دل، حور و قصر به معنای دیگری است.
هوش مصنوعی: روزگار با قامت خمیده‌اش، مانند کمانی نو، نشان‌دهنده‌ی تیرهای دردناک حوادث است که به ما اصابت می‌کند.
هوش مصنوعی: در اینجا، مقصود این است که آن سوای نورهای معمولی مثل ماه و خورشید، یک نور خاص و متفاوت وجود دارد که به خانه دل تابیده و آن را روشن کرده است. این نور، حس و حال متفاوتی را به وجود می‌آورد که فراتر از روشنایی‌های طبیعی است.
هوش مصنوعی: در میان لشکری از سرسختی و خودبینی پادشاهان، زیبایی‌های فراوان به یکدیگر پیوسته می‌شود، اما در زمان‌های دیگر، فقط نشانه‌های فریب و خودپسندی وجود دارد.
هوش مصنوعی: کسی که به دنیا و زیبایی‌های آن با نگاهی بدبینانه نگاه می‌کند، از لطف و زیبایی‌های بهشت بی‌خبر است. اگر چنین فردی می‌دانست که هر خط و چین بر روی پیشانی، نشان‌دهنده آغوشی همچون حورهای بهشتی است، دیدگاهش تغییر می‌کرد.
هوش مصنوعی: چشم کوتاه‌نظر از ستاره، یاری می‌طلبد و کمک می‌خواهد، در حالی که مور ضعیف نمی‌تواند از دیگر مور کمک بگیرد.
هوش مصنوعی: حُسن و زیبایی معنا از خود صائب است. طوطیانی که عین کمال را دارند، سخن‌های دلنشینی می‌گویند، اما چشم‌زخم و بدحسی چیز دیگری است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.