داغ است لاله زار دل دردمند ما
خواند نوا به آتش سوزان سپند ما
تا دور ازان لب شکرین همچو نی شدیم
ترجیع بند ناله بود بندبند ما
ما از شراب لعل به همت گذشته ایم
سیلاب گیر نیست زمین بلند ما
از درد و داغ عشق تهی ساخت سینه را
کفران نعمت دل نادردمند ما
از قید عشق، بلبل ما خوش نوا شود
بند زبان ما چو قلم نیست بند ما
هر چند رشته می شود از پیچ و خم گره
گردد ز پیچ و تاب رساتر کمند ما
سنگین دلی تو، ورنه ز فریاد آتشین
سوراخ می کند دل مجمرسپند ما
از زهر چشم سنگدلان امن نیستیم
چون پسته در لباس بود نوشخند ما
سالم ز آب خنجر قصاب بگذرد
گر تن به فربهی ندهد گوسفند ما
موی سفید، غفلت ما را زیاده کرد
این تازیانه شد رگ خواب سمند ما
صائب چو آفتاب جهانگیر می شود
حسنی که خوش کند دل مشکل پسند ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر ابراز درد و رنج دل است. شاعر از عشق و آتش درون سخن میگوید و از تلاطمهای عاطفی که از جدایی و دوری به وجود آمده، مینالد. او به محبوب و زیبایی آن اشاره میکند و حسرت از دست دادن احساسات شیرین را نشان میدهد. در عین حال، این شعر نشاندهنده تلخی و سختیهایی است که عشق ممکن است به همراه داشته باشد و از طریق تصاویری چون "آتش سوزان" و "درد و داغ عشق" به بیان این احساست پرداخته است. شاعر در نهایت به زیبایی و امید اشاره میکند و میخواهد با وجود سختیها، همچنان بر زیباییها و آرامش دل متمرکز باشد.
هوش مصنوعی: دلهای پر از درد ما مانند لالهزار سرخی دارند. با نغمهای دلنواز، آتش سوزان عشق و درد ما را به تصویر میکشند.
هوش مصنوعی: به خاطر فاصلهای که از آن لب شیرین داریم، حالتی مانند نی پیدا کردهایم و نالههای ما به صورت رشتههای متصل درآمده است.
هوش مصنوعی: ما با تلاش و اراده از شراب قرمز گذشتهایم، اما زمین بلند ما، جایی برای سیلاب ندارد.
هوش مصنوعی: عشق باعث شده که قلب ما از درد و رنج خالی شود و این در حالی است که ما در برابر نعمتهای زندگی قدرشناس نیستیم.
هوش مصنوعی: اگر بلبل ما از عشق آزاد شود، جراحت و غم دوری را دیگر احساس نخواهد کرد و اینگونه زبان ما نیز بیپروا و آزادانه سخن خواهد گفت، چرا که در این حالت دیگر هیچ محدودیتی وجود نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه زندگی به خاطر پیچیدگیها و دشواریها گاهی سخت و طاقتفرسا میشود، اما همچنان ما میتوانیم با اراده و استقامت، بر آنها غلبه کنیم و به مقصد خود برسیم.
هوش مصنوعی: ای دل سنگین تو، اگر تو چنین بودی، ایمان دارم که صدای فریاد آتشین میتواند دل ما را که از عطر و روغن خوشبوست، به سادگی سوراخ کند.
هوش مصنوعی: ما از نگاه تلخ و سنگدلانهی دیگران در امان نیستیم، مانند پستهای که در پوستش پنهان شده و با وجود ظاهرش نمیتواند از خطر در امان بماند.
هوش مصنوعی: اگر گوسفند خود را چاق و فربه نکند، از خطر چاقوی قصاب و آب آن سالم میگذرد.
هوش مصنوعی: موهای سفید به ما یادآوری میکند که از عملها و جوانیمان غافل شدهایم؛ این نشانه، مانند ضربهای است که نقاط ضعف و خواب ما را نمایان میکند.
هوش مصنوعی: زمانی که صائب بهسان آفتاب درخشان میشود، زیباییای به وجود میآید که دل افرادی را که سختپسندند شاد میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چون نی ز ناله نیست تهی بندبند ما
آه ار نفس زیاده کشد دردمند ما
چون صبحدم به خون شفق غوطه ها زدیم
هر چند بود یک دو نفس نوشخند ما
در بوته ای که سنگ در او آب می شود
[...]
رام طاعتیم و کشاکش کمند ما
صید دلیم و گردن تسلیم بند ما
شکر فروش خنده او زهر چشم او
تلخی فزای گریه ما زهرخند ما
گلدسته بند شعله دیدار گشته ایم
[...]
آمد به جلوه شاهد بالا بلند ما
آماده شد بلای دل دردمند ما
ما مهر از آن پسر سر مویی نمیبریم
برند اگر به خنجر کین بندبند ما
تا چشم خود به دورهٔ ساقی گشادهایم
[...]
عشق رخت براه حقیقت سمند ما
خاک درت دوای دل دردمند ما
سودائیان عشق توایم و در آتشیم
در سوز دائمیم و نباشد گزند ما
آمد بدست کوته ما تاب زلف دوست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.