لنگر درین خراب برای چه می کنی؟
در راه سیل خواب برای چه می کنی؟
تعمیر خانه ای که بود در گذار سیل
ای خانمان خراب برای چه می کنی؟
موی سفید، گرده صبح قیامت است
در وقت صبح خواب برای چه می کنی؟
اندیشه است لنگر عمر سبک عنان
در گفتگو شتاب برای چه می کنی؟
جرم تو از حساب برون است و از شمار
اندیشه از حساب برای چه می کنی؟
نقش است هر چه هست درین خانه غیر حق
از مردمان حجاب برای چه می کنی؟
از تیر کج کمان نبرد کجروی برون
با آسمان عتاب برای چه می کنی؟
بحری که می کنی طلبش در کنار توست
ای موج، اضطراب برای چه می کنی؟
ای گوهر گرامی این بحر، چون حباب
سر در سر شراب برای چه می کنی؟
کوثر به خاکبوس نهال تو تشنه است
دلهای خلق آب برای چه می کنی؟
دل نیست گوهری که درآرد به رشته سر
سامان پیچ و تاب برای چه می کنی؟
صائب جهان پوچ بود قلزم سراب
لنگر درین سراب برای چه می کنی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از لنگر در خراب آباد یاد می‌کند و به چالش‌ها و بی‌فایدگی‌هایی که انسان دچار آنها می‌شود اشاره می‌کند. او از تلاش برای ترمیم و بازسازی چیزی که دست‌خوش تغییر و ویرانی است، انتقاد می‌کند و از افراد می‌پرسد که چرا در دنیای ناپایدار و پر از خواب و خیال، خود را مشغول می‌کنند. مو سفید به عنوان نشانه‌ای از زمان و نزدیکی به قیامت مطرح می‌شود و از انسان‌ها می‌خواهد که به فکر عمق وجودی خود و معناهای زندگی باشند. شاعر تأکید می‌کند که کوشش‌های انسانی در دنیای فانی بی‌فایده است و به‌جای تلاش برای چیزی که حقیقت ندارد، باید به دنبال معانی والاتری بود. شعر به نوعی نگرش فلسفی و تفکری در مورد وجود و نقش انسان در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: چرا می‌خواهی در این ویرانی خود را محکم نگه‌داری؟ چرا برای خواب و آسایش در این مسیر به خودت زحمت می‌دهی؟
هوش مصنوعی: چرا می‌خواهی خانه‌ای را که در اثر سیل خراب شده تعمیر کنی؟ این خانه دیگر از بین رفته است.
هوش مصنوعی: موهای سفید یادآور گذر زمان و نزدیک شدن به روز قیامت هستند. پس چرا در هنگام صبح باز هم خواب هستی؟
هوش مصنوعی: تفکر، پایه و اساس زندگی است. چرا در گفتگوهای بی‌فایده عجله می‌کنی و نفس خود را سبک می‌کنی؟
هوش مصنوعی: خطای تو فراتر از حساب و اندازه‌گیری است، پس چرا به فکر محاسبه کردن آن هستی؟
هوش مصنوعی: هر آنچه در این خانه وجود دارد، جز ذات حق، نقشی است ز مخلوقات. پس چرا باید برای آنها پرده‌پوشی کنی؟
هوش مصنوعی: از تیر کج کمان، یعنی آیا که از تیر ضعیف و منحرف نمی‌توان به هدف درست رسید؟ چرا با آسمان عتاب و سرزنش می‌کنی؟
هوش مصنوعی: ای موج، تو که به دنبال دریا می‌گردی، بدان که آنچه می‌خواهی در کنار تو قرار دارد، پس چرا این‌قدر مضطرب هستی؟
هوش مصنوعی: ای یاقوت با ارزش! چرا مانند حبابی که در آب شراب شناور است، به این دریا نگاه می‌کنی؟
هوش مصنوعی: دلهای مردم تشنه‌ی رحمت و محبت تو هستند، مثل کوثری که به خاک و ریشه‌ات نیاز دارد. چرا با کارهای خود این دل‌ها را سیراب نمی‌کنی؟
هوش مصنوعی: دل مانند گوهری نیست که بتوان آن را با زحمت و تلاش به چیزی مرتب و منظم تبدیل کرد. پس چرا برای این کار تلاش می‌کنی؟
هوش مصنوعی: جهان بی‌معنا و بی‌ارزش است، مانند دریایی از سراب که هیچ واقعیتی ندارد. پس چرا در این سراب برای خود لنگر می‌زنی و به چیزی می‌چسبی که وجود ندارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می خواه اضطراب برای چه می کنی
جامی بکش حجاب برای چه می کنی
اکنون که من خرابتر از دیگران شدم
پرهیز از شراب برای چه می کنی
دانسته ام که شب همه شب چیست در سرت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.