چند از بهار عشق قناعت به خس کنی؟
در آشیانه عیش به یاد قفس کنی
از خون لعل، تیشه مردان بهار کرد
زین کوهسار چند به آوازه بس کنی؟
در صیدگاه عشق، هما موج می زند
چون عنکبوت چند شکار مگس کنی؟
لوح دلی که آینه راز عالم است
حیف است حیف تخته مشق هوس کنی
سیلاب بازگشت به صحرا نمی کند
آن راه نیست عشق که رو باز پس کنی
در کاروان اگر نرسی آنقدر بکوش
کز دور گوش وقف صدای جرس کنی
زینسان که می روی پی گفتار، عاقبت
سر چون حباب در سر کار نفس کنی
از آتشین دمان به فغانی کن اقتدا
صائب اگر تتبع دیوان کس کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عشق و احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر از عاشق می‌خواهد که به جای قناعت به چیزهای کم، به عمق عشق بپردازد و از آن لذت واقعی ببرد. او اشاره می‌کند که عشق نباید محدود به موانع و قفس‌های اجتماعی باشد. همچنین، به خطرات و زیبایی‌های مسیر عشق اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در تلاش برای رسیدن به معشوق، نباید تسلیم موانع شد. شاعر به بیان توجه به عواقب و عاقبت کارها نیز می‌پردازد و در نهایت، از جستجوی معنای عمیق‌تر زندگی و عشق یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی از زیبایی و شور عشق کم بگذاری و به چیزهای بی‌ارزش قانع باشی؟ در حالی که می‌توانی از لذت‌ها و شادی‌ها بهره‌مند شوی، چرا خودت را به یاد محدودیت‌ها و قفس‌ها بیندازی؟
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن تلاش و مجاهدت مردان در بهار و جوانی می‌پردازد. شاعر از این می‌گوید که چقدر خون و کوشش مردان مؤثر بوده و از آن، کارهای بزرگی همچون بریدن کوه‌ها و ایجاد دگرگونی‌ها انجام شده است. او از گوینده می‌پرسد که با چه صدایی می‌خواهد این همه تلاش و زحمات را به دیگران برساند و صدایش را به گوش مردم برساند. این بیان نشان‌دهنده اهمیت و تأثیر تلاش‌های انسان‌هاست در ایجاد تغییرات و پیشرفت‌های زندگی.
هوش مصنوعی: در میدان عشق، هما (پرنده‌ای زیبا) در حال پرواز است. حال تو که در این فضا هستی، چقدر تلاش می‌کنی تا شکارهایی مانند مگس را به چنگ بیاوری؟
هوش مصنوعی: دل مانند صفحه‌ای است که رازهای جهان در آن منعکس می‌شود، و حیف است که این دل را صرف خواسته‌های بی‌معنا و زودگذر کنی.
هوش مصنوعی: سیلاب نمی‌تواند به صحرا بازگردد؛ این عشق نیست که بتوانی آن را به عقب برگردانی.
هوش مصنوعی: اگر به کاروان نرسی، تمام تلاشت را به کار بگیر که از دور صدای جرس را بشنوی و حس کنی.
هوش مصنوعی: وقتی که اینگونه به دنبال سخنان و گفت‌وگوها هستی، در نهایت سر خود را به مانند حباب بر روی آب به مسائل و جنبه‌های مادی و دنیوی مشغول خواهی کرد.
هوش مصنوعی: از لحظه‌های داغ و پرخاش به فریاد بپیوند، صائب. اگر به دنبال دیوان شاعری هستی، باید به این روحیه توجه کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با دیگران بعشوه سخن هر نفس کنی
بیچاره من که چون رسم از دور بس کنی
دانم که هست با همه جورت نظر بمن
کز من چو بگذری نظری بازپس کنی
هرگز هوس بصحبت من نیستت ولی
[...]
هر گه فسانه من مجنون هوس کنی
نشنیده یی هزار یکی از چه بس کنی
زینسان که گوشت از صفت حسن خود پرست
مشکل بود که گوش بگفتار کس کنی
صیدم کن ای سوار مبادا نیابیم
[...]
دولت اگر ز پهلوی خست هوس کنی
اندیشهٔ شکار هما با مگس کنی
دل بسته هوایی، از آنرو ز بال و پر
خود را به رنگ غنچهٔ گل در قفس کنی
آن لحظه راز داری عشقت مسلم است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.