چون غنچه هر که ننشست در خار تا به گردن
از می نشد چو مینا سرشار تا به گردن
چون شمع هر که افراخت گردن به افسر زر
در اشک خود نشیند بسیار تا به گردن
بتوان ز روزن دل دیدن جهان جان را
زین رخنه سربرآور یک بار تا به گردن
چون خم همان دهانش خمیازه ریز باشد
در می اگر نشیند خمار تا به گردن
یک طوق پیرهن دان پرگار آسمان را
تا در وصال باشی با یار تا به گردن
یک بار غنچه او بر روی باغ خندید
در موج گل نهان شد دیوار تا به گردن
صبح بیاض گردن صاحب شفق نگردید
نگرفت خون ما را دلدار تا به گردن
زنهار با بزرگان گستاخ درنیایی
تیغ جگر شکافی است کهسار تا به گردن
جمعی که سرندادند در راه عشقبازی
مستغرقند صائب در عار تا به گردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالاتی از عشق و زیبایی میپردازد. شاعر با به کار بردن تمثیلهایی چون غنچه، شمع و خم، به مفهوم عمیقتری از عشق و عواطف انسانی اشاره دارد. در این متن، عشق به عنوان یک تجربه عمیق و گاهی دردناک مطرح میشود و شاعر از لذتها و رنجهای این احساس سخن میگوید. همچنین، علاقه به زیبایی و محبت در کنار دغدغهها و خطرات آن، از دیگر مضامین شعر است. به طور کلی، شعر به بررسی پیچیدگیهای عشق، زیبایی و دردهای آن میپردازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در مشکلات و سختیها غوطهور نشود، مانند غنچهای است که در خارها قرار نگرفته و نمیتواند به حلاوت و زیبایی مانند مینا برسد. تنها کسی میتواند به اوج لذت و زیبایی برسد که تجربههای تلخ و دشوار را پشت سر بگذارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که مانند شمع در تلاش است تا برجسته و پر نور باشد، باید در مسیر رسیدن به هدفش، سختیها و اشکهای زیادی را تحمل کند. این نشانهای از قربانی کردن و فدا کردن خود برای دستیابی به موفقیت است.
هوش مصنوعی: از پنجره دل میتوان جهانی را مشاهده کرد. جان را از این شکاف بالا بیاور، یک بار تا غرق در تماشا شوی.
هوش مصنوعی: اگر کسی در میخانه نشسته و مشغول نوشیدن باشد، به گونهای که دهانش به صورت خمیدگی درآید، نشانهای از خواب آلودگی یا خمار بودن اوست. این حالت نشان میدهد که او تا گردن در دنیای می و مستی غرق شده است.
هوش مصنوعی: یک دایره از پیراهن که نشان از وسعت آسمان دارد، به این امید است که به خاطر عشق، به گردن تو آویخته شود تا در کنار محبوب خود باشی.
هوش مصنوعی: یک بار، گلبرگ او بر روی باغ لبخند زد و در میان گلها پنهان شد، دیواری که تا گردن او بود.
هوش مصنوعی: صبح روشن و سپید به خاطر زیبایی عشق و معشوق، خون دل ما را که در دل داریم، به خود نمیگیرد و هنوز دلدار ما از آن غافل است.
هوش مصنوعی: مواظب باش که با افراد بزرگ و قدرتمند گستاخی نکنی؛ زیرا این کار میتواند به تو آسیب جدی بزند و عواقب سختی داشته باشد.
هوش مصنوعی: گروهی که در مسیر عشق و دلدادگی خویش غرق شدهاند، در نهایت به نقطهای رسیدهاند که در عمق عار و شرم فرو رفتهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر چه بسی نشستم در نار تا به گردن
اکنون در آب وصلم با یار تا به گردن
گفتم که تا به گردن در لطفهات غرقم
قانع نگشت از من دلدار تا به گردن
گفتا که سر قدم کن تا قعر عشق میرو
[...]
از خود سری مچینید ادبار تا بهگردن
خلقیست زین چنین سر بیزار تا بهگردن
ای غافلان گر این است آثار سربلندی
فرقی نمیتوان یافت از دار تا به گردن
تسلیم تیغ تقدیر زین بیشتر چه بالد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.