|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تمایل و عشق آتشین خود به معشوق میپردازد. او احساس میکند که خیال معشوق همچون آهویی وحشی است که نمیتوان به راحتی به آن دست یافت. چشم و دل او به دنبال زیبایی خاص و منحصر به فردی هستند که در آینه و آب منعکس نشده است. هرچند که این عشق میتواند درد و رنج به همراه داشته باشد، اما زیبایی معشوق آنقدر قوت دارد که شاعر را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد. در پایان، شاعر از زیبایی خاص ابروی معشوق یاد میکند که او را به خاصترین حس عیدش وصل میکند.
هوش مصنوعی: آرزویم برای دیدن او از دیوانگی و شوق بیشتری برخوردار است و در واقع این تمنا از خود او فراریتر و ناپایدارتر است.
هوش مصنوعی: چشم و دل من به زیبایی خاصی longing دارند که شبیه آن در آینه و آب منعکس نشده است.
هوش مصنوعی: هرچند که خون شهیدان مانند لالهای است که در زمین جای گرفته، اما با این حال این داغ سنگینی بر دل خانواده آنها باقی مانده و درد و اندوهی عمیق ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: در عید، وقتی که به ماه نگاه کردم، جذابیت ابروهای هلالیاش باعث شد که تمام توجه من را جلب کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر کس به نسب نیک ندانی و به آلش
بر نسبت او نیست گوا به ز فعالش
زیرا که درختی که مر او را نشناسند
بارش خبر آرد که چه بوده است نهالش
قول تو چه بار است و تو پربار درختی
[...]
بگذار جهان را و خرافات محالش
از بعد ملک زن در پیغمبر و آلش
شد سرمه سویدای دل از نور جمالش
ای وای اگر تیغ کشد برق جلالش
چون مور، دل خام طمع بال برآورد
تا شد زته زلف عیان دانه خالش
خط بر سر رعنایی شمشاد کشیده است
[...]
شمع است که گریان شده در بزم وصالش؟
یا شعله عرق میکند از شرم جمالش؟!
مرغی که پر افشاند به گلزار خیالش
پرواز سپردند به مقراض دو بالش
سرگشتگی ذره ز خورشید عیان است
ای غافل حالم نظری کن به جمالش
در غنچهٔ دل رنگ بهار هوسی هست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.