سخن کی به جانهای غافل نشیند
ز دل هر چه برخاست در دل نشیند
غبار یتیمی است جویای گوهر
غم عشق در جان کامل نشیند
اگر صید غافل شود عذر دارد
ز صیاد عیب است غافل نشیند
مرا می کند سنگ طفلان حصاری
اگر جوش دریا به ساحل نشیند
به دنیا نگردد مقید سبکرو
به ویرانه سیلاب مشکل نشیند
تو کز اهل جسمی سبک ساز خودرا
که دل کشتیی نیست در گل نشیند
چو دریا نگردد تهیدست هرگز
کریمی که در راه سایل نشیند
شود محو در یک دم از جلوه حق
دو روزی اگر نقش باطل نشیند
مرا خاک گشتن درین راه ازان به
که گردم به دامان منزل نشیند
به افشاندن دست صائب نخیزد
غباری که بر دامن دل نشیند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تفکر درباره تأثیر سخن و احساسات در زندگی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که سخن حقیقی تنها در دل‌های بیدار و آگاه تأثیر می‌گذارد و بی‌توجهی به آن باعث از دست رفتن درک عمیق می‌شود. همچنین به مضامین عشق و یتیمی اشاره دارد و می‌گوید که غم عشق در جان آدمی جای می‌گیرد. شاعر به نقد بی‌توجهی و غفلت نسبت به معانی عمیق زندگی می‌پردازد و بر ضرورت توجه و بیداری در مسیر زندگی تأکید می‌کند. او اضطراب‌های دنیا را به چالش می‌کشد و بر اهمیت یافتن عمق احساس و ذهن تأکید دارد. در نهایت، شاعر به ارزش مراقبت از دل و دوری از مادیات اشاره می‌کند تا به آرامش و حقیقت نزدیک‌تر شود.
هوش مصنوعی: سخن زمانی بر دل‌های ناآگاه تاثیرگذار است که از عمق دل برآید؛ هر چه از دل واقعی برخیزد، در دل دیگران نیز جا می‌گیرد.
هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که غبار یتیمی، یعنی احساس تنهایی و فقدان، در جستجوی ارزش و عمق عشق است و این احساس در دل یک انسان کامل و سرشار از عشق جا می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر شکار از شکارچی غافل شود، عذری دارد؛ اما این نقصی است برای شکارچی که بی‌توجه بماند.
هوش مصنوعی: اگر مشکلات و موانع زندگی (سنگ‌های کودکانه) به دور من دیواری بسازند، هرچند که آرامش و آرامش دریا (جوش دریا) به ساحل برسد، من تحت تأثیر قرار نمی‌گیرم.
هوش مصنوعی: کسی که سبکسر و بی‌توجه به دنیا است، به ویرانه و مشکلات غم و اندوه پای نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: اگر تو از دنیای مادی جدا شوی و آزاد باشی، مانند قایقی هستی که در گل فرو نمی‌رود و این دل گرانبها جایگاهی برای نشستن در گِل ندارد.
هوش مصنوعی: هرگز دریایی که بخشنده است، تهی و بی‌نصیب نمی‌ماند، چرا که مانند کرمی که در مسیر جاری شدن آب قرار می‌گیرد، همیشه آماده کمک و بخشش به دیگران است.
هوش مصنوعی: اگر جلوه حق به یک باره در نظر انسان نمایان شود، ممکن است که مدت کوتاهی، تمام چیزهای باطل و نادرست از یاد برود.
هوش مصنوعی: بهتر است که به جای این که در این راه خاک شوم و در سرگردانی بمانم، به خانه‌ای بروم که در آن آرامش و سکونت باشد.
هوش مصنوعی: به هنگام پخش کردن خوب و نیکویی، هیچ چیز منفی و ناخواسته‌ای وجود ندارد که بر دل انسان اثر بگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر آن صید کز دام غافل نشیند
گرفتار در دست قاتل نشیند
کریم از ره لطف برخیزد از جای
بر آن در که از عجز، سائل نشیند
بوده بادهٔ صاف و بی غش نصیبش
[...]
غمش در نهانخانهٔ دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند
خلد گر به پا خاری آسان بر آرم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.