آهِ عالمسوز را در سینه دزدیدن چرا؟
برق را پیراهنِ فانوس پوشیدن چرا
در میانِ رفته و آینده داری یک نفس
اینقدر هنگامه بر یک دم فروچیدن چرا
جامهای کز تن نروید، رزقِ مقراضِ فناست
بر لباسِ عاریت چون خار چسبیدن چرا
فوت شد گر از تو دنیا، دشمنی در خاک رفت
دست بر دست از سرِ افسوس مالیدن چرا
از حباب و موج، دریا میدهد تاج و کمر
بر سرِ این خرقهٔ صد پاره لرزیدن چرا
دستِ افسوسی است هر برگی که میروید ز شاخ
در چنین ماتمسرایی، هرزهخندیدن چرا
چیست دنیا تا به آن آلوده سازی دست خویش؟
بر سرِ خوانِ سلیمان کاسهلیسیدن چرا
آبِ حیوان در عقیقِ صبر پنهان کردهاند
این چنین آبِ گوارایی ننوشیدن چرا
در چنین وقتی که خوانِ فیض گسترده است صبح
چون گرانجانان ز جای خود نجنبیدن چرا
زین گلستان عاقبت چون باد میباید گذشت
بر درختی هر زمان چون تاکپیچیدن چرا
ترکِ کوشش دامنِ منزل به دستآوردن است
راهِ خود را دور میسازی ز کوشیدن چرا
درخورِ تلخی است صائب هر دوا را خاصیت
از سرِ رغبت حدیثِ تلخ نشنیدن چرا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر پرسشهایی عمیق و فلسفی از زندگی و دنیا را مطرح میکند. شاعر به تأمل در رابطه انسان با دنیای فانی، ناپایداری لذات و غمهای زندگی میپردازد. او به زندگی مینگرند و میپرسد چرا باید چیزی را که به زودی از دست میدهیم، با اشتیاق دنبال کنیم. از خود میپرسد که چرا باید در دنیای پر از درد و غم، همچنان به لهو و لعب بپردازیم. شاعر همچنین به ارزش واقعی زندگی و چگونگی گذراندن آن تأکید دارد و از ما میخواهد تا در مواقعی که فیض و نعمت در دسترس است، از آن بهره ببریم و در عوض، از رنج و افسوس دوری کنیم. در نهایت، او به یادآوری ضرورت تلاش و کوشش در زندگی میپردازد و متوجه میشود که نگاه به دنیا باید با نگرش عاقلانه و آگاهانه صورت گیرد.
هوش مصنوعی: چرا باید درد و اندوه عمیق را در دل خود پنهان کنیم؟ چرا باید روشنایی و روشنی را در چیزهایی که خود جوششی ندارند، محصور کنیم؟
هوش مصنوعی: در بین گذشته و آینده، چه نیازی به این همه شور و هیاهو برای گذراندن یک لحظه هست؟ و چرا باید برای کم کردن یک لحظه اینقدر جنجال به پا کرد؟
هوش مصنوعی: لباسی که به تن نرود، مایملک واقعی نیست و زندگیاش به فنا ختم میشود. چرا باید به لباسی بیندیشیم که به ما تعلق ندارد و به مانند خاری، به ما بچسبد؟
هوش مصنوعی: اگر دنیای تو از بین رفته است، چرا همچنان در غم و اندوه آن دست بر میساری و بدیها را یادآوری میکنی؟ دنیا و دشمنیها همگی به خاک رفتهاند و نباید به آنها فکر کنی.
هوش مصنوعی: دریا به وسیلهی حباب و موجهای خود، زیبایی و شکوهی به این لباس پارهپاره میدهد. اما چرا این لباس در این شرایط لرزیده و بیقرار است؟
هوش مصنوعی: هر برگی که از درخت میروید در این محفل غم، یادآور افسوس و ناراحتی است. پس چرا باید در چنین شرایطی بخندیم و بیخیال باشیم؟
هوش مصنوعی: دنیا چیست که بخواهی خود را به آن آلوده کنی؟ چرا باید در کنار سفرهای که سلیمان گسترده است، فقط به جمعآوری لقمهای مشغول باشی؟
هوش مصنوعی: آب حیاتی که در دل صبر و استقامت نهفته است، به این راحتی در دسترس نیست. پس چرا از چنین آبِ گوارایی بهرهمند نمیشویم؟
هوش مصنوعی: در چنین زمانی که رحمت و نعمت الهی در حال انتشار است، چرا مانند مرغی که صبح زود از جا نمیپرد، بیتوجهی میکنید؟
هوش مصنوعی: در این گلستان سرانجام باید همچون باد عبور کرد، چرا که هر زمانی در کنار درختی با ظرافت پیچ و خم میزنیم.
هوش مصنوعی: اگر از تلاش و کوشش دست بکشی، در حقیقت با این کار، خود را از رسیدن به مقصد دور میکنی. باید تلاش کنی تا به هدف خود برسی.
هوش مصنوعی: صائب میگوید که هر درمانی برای تلخیها، به طور طبیعی تلخ است و اگر کسی به خاطر نداشتن رغبت، به سراغ درد و رنج خود نرود، نمیتواند از خاصیت آن دارو بهرهمند شود. به عبارت دیگر، برخی حقیقتها و تجربیات تلخ، بخشی از روند بهبود و درمان هستند و باید به آنها توجه کرد تا به نتیجه مطلوب رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نیستی طفل، اینقدر بر خاک غلتیدن چرا؟
گل به روی آفتاب روح مالیدن چرا
جسم خاکی چیست کز وی دست نتوان برفشاند؟
گرد دست و پای خود چون گربه لیسیدن چرا
خاک صحرای عدم از خون هستی بهترست
[...]
جانب ما دیده را وا کرده پوشیدن چرا
آشنایی کردن و بیگانه گردیدن چرا
چرخ را در ناله آرد تیر آه خستگان
از نظر افتادگان را دیر پرسیدن چرا
سرمه بیگانه را در چشم خود جا داده یی
[...]
باغبان از ما در گلزار بندیدن چرا؟
جان گرفتن بهر یک نظاره نادیدن چرا؟
با نگاهی قتل من کردی و رفتی جان من
کام خود از خون من دیدی و رنجیدن چرا؟
لشکر مژگان مکش بر کشتگان ناز خود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.