مرا جلای دل از چشم خونفشان باشد
که آب صیقل خاک است تا روان باشد
مده غبار به خاطر زخاکساری راه
که چشم صدرنشینان بر آستان باشد
به بلبلی که بدآموز شد به کنج قفس
زبان مار خس وخار آشیان باشد
درازدستی شیطان ز دل سیاهی ماست
چراغ دزد به شب خواب پاسبان باشد
گشاد در گره بستگی است دل خوش دار
که لال را ز ده انگشت ترجمان باشد
خوشا کسی که درین خارزار دامنگیر
چو باد تند وچو برق آتشین عنان باشد
تنور سرد محال است نان به خود گیرد
چسان علاقه زپیری مرا به جان باشد
غم مرا دگران بیش می خورند از من
همیشه روزی من رزق دیگران باشد
خوشم چو سروبه بی حاصلی درین بستان
که بی بری خط آزادی از خزان باشد
به جان اگر دگران راست زندگی صائب
حیات من به ملاقات دوستان باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات و تفکرات عمیق شاعر درباره زندگی، عشق و روابط انسانی اشاره دارد. شاعر از درد دل و جدایی صحبت میکند و به جستجوی آزادی و خوشبختی در زندگی میپردازد. او موانع و مشکلات را به تصویر میکشد و به این نکته اشاره دارد که زندگی واقعی او وابسته به ارتباط با دوستان است. در مجموع، شعر احساسات پیچیده و تناقضهای زندگی را به خوبی منعکس میکند و به جستجوی معنا و آرامش در دنیای پر از چالش میپردازد.
هوش مصنوعی: دل من از دیدن چشمان پر از اشک دور میشود، چرا که مانند آبی است که خاک را صیقل میدهد و به آن زندگی میبخشد.
هوش مصنوعی: غبار و خاک را از مسیر برمیدار، تا چشم کسانی که در جایگاه بالایی نشستهاند به درستی احساس کند و بر آستان وارد شود.
هوش مصنوعی: بلبلی که تربیت نادرستی دیده است و در گوشهای از قفس نشسته، به مانند زبانی میماند که تنها به سخنان زهرآگین و بیفایده عادت کرده است. زندگی او تبدیل به فضای بیبرکت و پر از مشکلات شده است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تاثیرات منفی و وسوسههای شیطانی ناشی از سیاهی و فساد درون ماست. همانطور که چراغ دزد در شب به خواب نگهبان میافتد، این سیاهیها نیز ما را به خواب غفلت میبرد و باعث میشود نتوانیم به درستی عمل کنیم.
هوش مصنوعی: دل خوش باش، زیرا گرههای زندگی ممکن است به راحتی باز شوند. حتی اگر کسی نتواند به وضوح صحبت کند، باز هم میتواند به شیوهای خاص احساسات و اندیشههایش را منتقل کند.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که در این دنیای پر از مشکلات و موانع، مانند یک باد تند و یا صاعقهای آتشین، از آزادی و قدرت عمل برخوردار باشد.
هوش مصنوعی: تنور سرد هرگز نان نمیپزد، چگونه میتواند در دل من علاقه از پیری باقی بماند؟
هوش مصنوعی: دیگران از غم من بیشتر رنج میبرند و من همیشه روزیام به دیگران میرسد.
هوش مصنوعی: من در این باغ مانند سرو راضی هستم، حتی اگر بیثمر باشم، زیرا گرمی و سرزندگی خود را از فصل خزان نمیگیرم و آزادی را احساس میکنم.
هوش مصنوعی: زندگی زیبا و واقعی من، در پیوستن و دیدار با دوستانم معنا پیدا میکند، حتی اگر دیگران به من آسیب برسانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
گمان مبر که مرا درد این جهان باشد
برای من مگری و مگو «دریغ دریغ»
به دوغ دیو درافتی دریغ آن باشد
جنازهام چو ببینی مگو «فراق فراق»
[...]
ندیدم اَمرد سی ساله چون تو در عالم
عجوبهای چنین، آخرالزّمان باشد
اگر دو دست تو یک هفته در قَفا بندند
به هفتهٔ دگرت ریش تا میان باشد
مرا اگر چو دو چشمت هزار جان باشد
چو حلقۀ کمرت با تو در میان باشد
گر استخوانِ تنم هم چو سرمه خاک شود
هنوز بویِ تو ام در مشامِ جان باشد
چه گونه صورتِ شیرین هنوز در سنگ است
[...]
همیشه تا سپر مهر زرفشان باشد
غلام سایهٔ چتر خدایگان باشد
جهانگشای جوانبخت شیخ ابواسحاق
که پادشاه جهانست تا جهان باشد
سزد که سر به فلک در نیاورد ز علو
[...]
به پیش، صحنک ماهیچه چون عیان باشد
محقرست اگر صد هزار نان باشد
برای قیمه کشیدن نخود اولیتر
بلی چو مصلحت مطبخی در آن باشد
به وقت کله بریان زبان به چشم کنید
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.