دل آگاه ز تن فکر رهایی دارد
از رفیقی که گران است جدایی دارد
زاهد ساده دل ما چه قدر مرحوم است
جنت امید ز طاعات ریایی دارد
دل به خط نقل مکان کرد ازان حلقه زلف
می توان یافت که انداز رهایی دارد
دل به مطلب ز نگاه غلط انداز رسید
این هدف طالعی از تیر هوایی دارد
گل که از برگ سراپا لب رنگین سخن است
طمع بوسه ازان دست حنایی دارد
آفتاب از مه نو، کاسه دریوزه به کف
نور ازان صبح بناگوش گدایی دارد
زشت در مرتبه خویش کم از زیبا نیست
هر چه را می نگری حسن خدایی دارد
نیست ممکن که ز کارش گرهی باز شود
رهنوردی که غم آبله پایی دارد
کاش آن ترک ستمکار به قرآن می داشت
اعتقادی که به دیوان نوایی دارد
دور گردان وفا را غم نزدیکان نیست
ور نه از زلف دل ما چه جدایی دارد
چون طمع لازم ارباب سخن افتاده است
صائب انصافی از احباب گدایی دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق انسانها نسبت به عشق، جدایی و زیبایی اشاره دارد. شاعر از دل آگاه و آرزوی رهایی سخن میگوید و به جدایی از رفیق و شوق به وصال میپردازد. او به زاهدانی اشاره میکند که در امید به بهشت، از دینداریهای ظاهری و ریایی غافل هستند. همچنین، شاعر به زیبایی و جذابیتهای دنیوی و نگاهی عمیق به زشتیها و زیباییها اشاره میکند و بیان میکند که در زندگی، مشکلات و غمها به دنبال خود انسان را میکشند. در نهایت، او آرزو دارد که انسانها از محبت و ایمان بهرهمند شوند و به وفا و دوستی پایبند باشند. این شعر در نهایت با توجه به حال درونی انسان و پیچیدگیهای روابط انسانی ختم میشود.
هوش مصنوعی: دل آگاه از وجود خود میداند که از رفیقش که جدا شدن از او برایش سخت است، آرزو دارد آزاد شود.
هوش مصنوعی: انسان زاهد و سادهدل ما به چه اندازه در آرزوی بهشت است؛ او به دلیل کارهای نیکو و ظاهریاش، به امید بهشت زندگی میکند، در حالی که این اعمالش تنها نمایشی هستند.
هوش مصنوعی: دل از زنجیرههای عشق آزاد شده و میتوان از طریق زیباییهای زلف آن محبوب، به رهایی و آزادی دست پیدا کرد.
هوش مصنوعی: دل به هدفی رسید که از نگاه بد و نادرست به وجود آمده است و این هدف شبیه تیر هوایی است که به طالع و سرنوشت مربوط میشود.
هوش مصنوعی: گل که تمام زیباییاش از رنگ و طراوت برگهایش نشأت میگیرد، آرزو دارد که بوسهای از دستان حنایی رنگ بگیرد.
هوش مصنوعی: خورشید از دل ماه نو در حالی که در صبح طلوع میکند، درخواست کمک و نیازی به نور را دارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که میبینی، چه زیبا باشد و چه زشت، در جایگاه خود ویژگیهای خاصی دارد و نباید از ارزش آن چشمپوشی کرد.
هوش مصنوعی: امکان ندارد که فردی بتواند از مشکلاتش خلاصی پیدا کند، در حالی که هنوز دلی پر از غم و درد دارد.
هوش مصنوعی: ای کاش آن دختری که ظلم میکند، به قرآن ایمان داشت مانند ایمانی که به غزلهای شاعر دارد.
هوش مصنوعی: خدای وفا به دور خود میچرخد و غم جدایی نزدیکان را نمیداند، وگرنه چه تفاوتی بین زلفهای دل ما و دوری وجود دارد؟
هوش مصنوعی: زمانی که افراد اهل سخن و هنر بیشتر به تلاش و جستجوی مادیات روی میآورند، شاعر صائب به نوعی از دوستان و نزدیکان خود اشاره میکند که به اخلاق و انصاف نیاز دارند و از خواستههای دنیوی دوری میجویند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلف مشکین تو زنجیر بلائی دارد
بسته بر هر سر موئی سر و پائی دارد
دوست آن نیست که تابد سر پیمان از دوست
دوست آن است که با دوست وفائی دارد
بینوائی ز غم ار ناله کند باکی نیست
[...]
دل من با سر زلف تو هوایی دارد
دردمندست و ز لعل تو دوایی دارد
رخ تو بدر منیر است و در او حیرانم
دل من روشنی و نور ز جایی دارد
شاه حسنست و لطافت شده مغرور به خود
[...]
مطربِ عشق عجب ساز و نوایی دارد
نقشِ هر نغمه که زد راه به جایی دارد
عالَم از نالهٔ عُشّاق مبادا خالی
که خوشآهنگ و فرحبخش هوایی دارد
پیر دُردیکَش ما گرچه ندارد زر و زور
[...]
جانم از دولت درد تو دوایی دارد
دلم از صیقل ذکر تو صفایی دارد
هر کرارو بتو شدجنت جاویدان یافت
دوزخ آنجاست که رویی وریایی دارد
عشق سلطان کریمست ولی مصلحتست
[...]
مطرب عشق عجب ساز و نوائی دارد
زخم هر زخمه که زد راه بجائی دارد
گل بر اطلس اگر چند قبائی دارد
نه قبائیست که گویند بهائی دارد
مشنوا یخواجه تو در مذهب ارباب لباس
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.