هرکجا خوبان چراغ دلبری بر می‌کنند
شمع را پروانه، آتش را سمندر می‌کنند
عشق را با ناتوانان التفات دیگرست
فربه‌انصافان شکار صید لاغر می‌کنند
آه ازین خورشیدرخساران که از تردامنی
از گریبان دگر هر صبح سر برمی‌کنند
غافلان را عمر در امروز و فردا می‌رود
عارفان امروز را فردای محشر می‌کنند
نامه‌پردازان در ایام فراق دوستان
با کدامین دست و دل یارب قلم سر می‌کنند
در زمین پاک خرسندی قناعت‌پیشگان
خاک می‌لیسند و استغنا به شکر می‌کنند
هوشیاران را غم ایام می‌سازد زبون
دردنوشان زود غم را خاک بر سر می‌کنند
پخته شو تا روز محشر ایمن از دوزخ شوی
ورنه عود خام را در کار مجمر می‌کنند
صحبت دریادلان صائب بهار رحمت است
موم را در یک نفس این قوم عنبر می‌کنند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تبیین وضعیت عشق و روابط انسانی می‌پردازد. شاعر به زیبایی‌شناسی پرداخته و می‌گوید که خوبان با دلربایی خود باعث جذب دیگران می‌شوند و عشق با احساس ضعف و ناتوانی در افراد متفاوت برخورد می‌کند. همچنین به تأثیر زمان و زندگی می‌پردازد و اینکه عارفان باید به زندگی امروز اهمیت دهند، چرا که غافلان تنها در آینده زندگی می‌کنند. در نهایت، شاعر از اهمیت رشد و پختگی در روح و عقل انسان می‌گوید تا در روز قیامت از عذاب و دوزخ رهایی یابند. به‌طور کلی، شعر دعوت به بیداری و آگاهی در زندگی و روابط انسانی است.
هوش مصنوعی: هر جا که زیبایان با دلربایی خود نور می‌افشانند، شمع و پروانه و آتش و سمندر نیز به خدمت آنها درمی‌آیند و به نوعی خود را فدای عشق و زیبایی می‌کنند.
هوش مصنوعی: عشق برای افرادی که ضعیف‌تر هستند، توجه و مراقبت خاصی دارد؛ اما افرادی که بی‌انصاف هستند، به شکار و آسیب رساندن به دیگران تمایل دارند و معمولاً به دنبال صید آسیب‌دیده و ضعیف میروند.
هوش مصنوعی: آه از خورشید زیبایانی که به خاطر نازکی و کم‌ظرفیتی خود هر روز از دامن دیگران سر برمی‌آورند.
هوش مصنوعی: افرادی که غافل هستند، زمان خود را به امروز و فردا می‌گذرانند، اما کسانی که آگاه‌اند، امروز را برای آماده‌سازی برای روز قیامت استفاده می‌کنند.
هوش مصنوعی: نویسندگان در زمان دوری از دوستان، با چه حسی و چه دشواری‌ای به نوشتن مشغول می‌شوند.
هوش مصنوعی: در زمین پاک، افراد قناعت‌پیشه که ساده‌زیست هستند، به خوشحالی به زندگی خود ادامه می‌دهند و از نعمت‌هایی که دارند، راضی و شکرگزارند.
هوش مصنوعی: افراد باهوش به یاد روزهای سخت و غم‌انگیز می‌افتند و این یادآوری آنها را ناتوان می‌کند. اما کسانی که از زندگی لذت می‌برند به سرعت غم را فراموش کرده و به زندگی ادامه می‌دهند.
هوش مصنوعی: به خودت برس و تلاش کن تا در روز قیامت از آتش جهنم در امان باشی، وگرنه مانند چوب خام، در آتش می‌سوزی.
هوش مصنوعی: گفت‌وگو با افراد آگاه و باایمان مانند بارش رحمت در بهار است؛ این گفتگوها به گونه‌ای است که مشابه به این می‌ماند که این دریا دلان در یک لحظه، عطر و خوشبویی مشابه عطر عنبر را از خود به جای می‌گذارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
واعظان کـ‌این جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت میروند آن کارِ دیگر می‌کنند!
مشکلی دارم، زِ دانش‌مندِ مجلس بازپرس
توبه‌فرمایان، چرا خود توبه کمتر می‌کنند؟
گوییا باور نمی‌دارند روزِ داوری
[...]
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
واعظان تا چند منع جام و ساغر می‌کنند
چون دماغ خویش را هم گه گهی تر می‌کنند
از قدح آنانکه گاه نشئه می‌یابند فیض
زین شرف چون منع محرومان دیگر می‌کنند
چون صفا از توبه اهل زهد را ظاهر نشد
[...]
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت میروند آن کار دیگر می‌کنند
مشکلى دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند ؟
عامیان شعر تو با شکر، برابر می‌کنند
عارفان زین وهم باطل، خاک بر سر می‌کنند
کارگاه قند نبود، آن دهان کآید برون
هر سخن، تشبیه آن بر قند و شکر می‌کنند
کارگاه قند از یک درش، قند ار می‌برند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.