غنچه خسبانی که از زانوی خود بالین کنند
از شکست تن کمند شوق را پرچین کنند
گرچه در ظاهر به زیردست و پا افتاده اند
بگذرند از نه فلک چون رخش همت زین کنند
سالها در خرقه پشمینه خون خود خورند
تا دم خود را چو آهوی ختا مشکین کنند
در محیط تلخ، دندان بر سر دندان نهند
تا چو گوهر استخوان خویش را شیرین کنند
کوههای درد چون رطل گران بر سر کشند
تا زطاعت پله میزان خود سنگین کنند
سنگ را سازند لعل از روی دل چون آفتاب
خانه ها را زرنگار از چهره زرین کنند
بر چراغ مرده از نور یقین عیسی شوند
دردهای کهنه را درمان به درد دین کنند
در هوا چون خرده جان شرر رقصان شود
گر ز روی شوق خون مرده را تلقین کنند
می شود در یک دم از اوتاد، چون کوه گران
کاه برگی را که آن دریادلان تمکین کنند
گرچه دارند اختیار بالش زانوی حور
چون سبو در پای خم از دست خود بالین کنند
مایه داران مروت با لب خندان چو گل
خون خود با خونبها در دامن گلچین کنند
صائب از دامان ایشان دست رغبت بر مدار
کآبهای تلخ را این ابرها شیرین کنند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حال و وضعیت افرادی میپردازد که در ظاهر با سختیها و مشکلات دست و پنجه نرم میکنند، اما در درون خود آرزوها و همتهای بزرگ دارند. آنها برای رسیدن به هدفهای خود، زحمت میکشند و از درد و رنج نمیترسند. با وجود اینکه ممکن است در زندگی دچار شکستها و ناکامیهایی شوند، اما همچنان تلاش میکنند تا از مواد اولیه تلخ، گوهری شیرین بسازند و حتی مشکلات را به فرصتی برای رشد و موفقیت تبدیل کنند. در نهایت، این افراد با صبر و مروت، به زیبایی و روشنی زندگی دست مییابند و میتوانند تلخیها را به شیرینی تبدیل کنند.
هوش مصنوعی: غنچهای که در خواب است، بر روی زانوی خود خواب خوب و راحتی دارد. از شکست و آسیبپذیری بدن، اشتیاق را به شکل زیبایی بازنمایی میکند.
هوش مصنوعی: اگرچه در نگاه اول به نظر میرسد که در شرایط ضعیف و ناگواری به سر میبرند، اما با پشتکار و اراده قوی خود، از سختیها عبور میکنند و به اهدافشان میرسند.
هوش مصنوعی: سالها در لباس ساده و پشمین از رنج و زحمت خود داند که همچون آهو در کوهستان، خود را زیبا و خوشبو کنند.
هوش مصنوعی: در شرایط سخت و تلخ، افراد باید تحمل کنند و صبر داشته باشند تا بتوانند در آینده به آرامش و خوشبختی برسند و زندگی خود را بهبود بخشند.
هوش مصنوعی: کوههای درد مانند وزنهای سنگین بر سر انسان میافتند تا او را به تنگنا کشیده و تواناییهایش را به چالش بکشند.
هوش مصنوعی: دل، سنگی را به زیبایی لعل تبدیل میکند و مانند آفتاب، خانهها را با رنگ طلایی زینت میبخشد.
هوش مصنوعی: با روشنایی ایمان و یقین، مشکلهای قدیمی و دردها درمان میشوند، و این کار با توجه به درد و رنجی که در دین وجود دارد، انجام میگیرد.
هوش مصنوعی: وقتی در فضا جرقهای از شوق و زندگی به وجود آید، حتی اگر روح مردهای هم باشد، میتواند دوباره جان بگیرد و احساساتش بیدار شود.
هوش مصنوعی: در یک لحظه میتوان از قویترین و استوارترین افراد، مانند یک کوه محکم، برگی را برداشت که آن کسانی که دلهایشان بزرگ است، تسلیم آن شوند.
هوش مصنوعی: هرچند که زیباییهای حور و ناز و نعمتهای آنها باعث میشود که تحت اختیار خودشان باشند، اما همچنان مانند یک سبوی پر از خم، به حالتی میافتند که نمیتوانند از خود مراقبت کنند و به حالتی خستگیزا دچار میشوند.
هوش مصنوعی: ثروتمندان با حوصله و مهربانی، مانند گلهایی که لبخند به لب دارند، وقتی که خون خود را به بهای زندگی میفروشند، آن را در دامن گلچین بگذارند.
هوش مصنوعی: عزت نفس و دستبرد نزن به کسانی که خوشایندت هستند، زیرا آنان میتوانند تلخیهای زندگیات را به شیرینی تبدیل کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عاشقان را نرگس و گل عاشقی تلقین کنند
زانکه وصف چشم و رخسار بتان چین کنند
عیش من تلخ است بی تو ور بخواهد یک زمان
دو لب شیرین تو تلخ مرا شیرین کنند
عارضی داری که بر وی همچو من عاشق شوند
[...]
اینک آن مرغان که ایشان بیضهها زرین کنند
کره تند فلک را هر سحرگه زین کنند
چون بتازند آسمان هفتمین میدان شود
چون بخسپند آفتاب و ماه را بالین کنند
ماهیانی کاندرون جان هر یک یونسیست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.