تن پرستانی که در تضییع آب و دانه اند
در ریاض آفرینش سبزه بیگانه اند
در مذاق عارفان خون و می گلگون یکی است
بس که محو لذت دیدار صاحبخانه اند
اهل همت رخنه در سد سکندر می کنند
این سبکدستان کلید فتح را دندانه اند
نیست چندان ره به ملک بیخودی از عارفان
تا برون از خویش می آیند در میخانه اند
اهل وحدت را نظر بر اختلاف جامه نیست
در گلستان بلبل و در انجمن پروانه اند
دیر می گردند رام و زود وحشی می شوند
آشنارویان عالم معنی بیگانه اند
هیچ کس در کاروان زندگی بیدار نیست
ماندگان در خواب غفلت، رفتگان افسانه اند
بر نمی دارد شراکت ملک تنگ بیغمی
زین سبب اطفال دایم دشمن دیوانه اند
صد بیابان در میان دارند زهاد از نفاق
گرچه در پهلوی هم چون سبحه صددانه اند
دیده بد صائب از نازک خیالان دورباد!
کز دل صدچاک خود زلف سخن را شانه اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد وضعیت انسان‌ها و روحیات آنها می‌پردازد. شاعر به بررسی تضاد میان دنیای مادی و معنوی می‌پردازد و به تمایل انسان‌ها به لذت‌های زودگذر اشاره می‌کند. او به عارفان و اهل وحدت اشاره دارد که در عوض پرداختن به لذت‌ها، در تلاش‌اند تا به حقیقت و معنا دست یابند. همچنین شاعر به خواب غفلت جامعه و بی‌توجهی به مشکلات و تفاوت‌ها اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که آگاهی و بیداری در زندگی کم‌رنگ شده است. او در نهایت به نفاق‌ها و دورویی‌هایی که در بین زاهدان وجود دارد، انتقاد می‌کند و بر دشواری تمایز میان حقیقت و ظواهر تأکید می‌نماید.
هوش مصنوعی: افرادی که تنها به لذت‌های جسمی فکر می‌کنند و در هدر دادن منابع طبیعی کمک می‌کنند، در واقع با دنیای طبیعت و جوانه‌زنی گیاهان بیگانه وDisconnected هستند.
هوش مصنوعی: درک عارفان از لذت دیدار معشوق چنان عمیق است که برای آنها تفاوتی میان خون و شراب سرخ وجود ندارد. این نشان‌دهندهٔ غرق شدن آنها در خوشی و شوق دیدار کسی است که به او عشق می‌ورزند.
هوش مصنوعی: افراد با اراده و بلندهمت می‌توانند مانع‌های بزرگ و دست‌نیافتنی را کنار بزنند، در حالی که کسانی که تلاش کمتری دارند به راحتی کلید موفقیت را از دست می‌دهند.
هوش مصنوعی: راهی که به سرزمین بیخودی می‌برد، از عارفان چندان دور نیست، زیرا آنها با خالی کردن خود از دنیای درون، به میخانه پا می‌گذارند.
هوش مصنوعی: افراد با بینش واحد و یکپارچه، به تفاوت‌ها و اختلافات ظاهری توجهی ندارند. آنها مانند بلبلان در گلستان و پروانه‌ها در جمع، به زیبایی‌ها و لذت‌های مشترک می‌نگرند.
هوش مصنوعی: آشنایان و کسانی که در دنیای معنا و روح زندگی می‌کنند، در ابتدا آرام و رام به نظر می‌رسند، اما خیلی زود دمدمی و بی‌ثبات می‌شوند و به حالت وحشی در می‌آیند.
هوش مصنوعی: هیچ کس در مسیر زندگی هشیار نیست و افرادی که باقی مانده‌اند در خواب بی‌خبر از واقعیت‌اند و کسانی که رفته‌اند، به مانند داستان‌هایی هستند که دیگر وجود ندارند.
هوش مصنوعی: شراکت در دارایی محدود نمی‌تواند از بی‌خیالی جلوگیری کند و به همین دلیل، فرزندان همیشه دشمنان دیوانه هستند.
هوش مصنوعی: زهاد در دل خود نفاق و دورویی دارند و با وجود اینکه ظاهرشان شبیه هم است و به نظر می‌رسد که در کنار هم هستند، اما در واقع هر کدام در دل خود، فاصله‌های زیادی دارند.
هوش مصنوعی: چشم بد از افرادی که با خیال‌های نازک و حساس زندگی می‌کنند دور باد! زیرا آنها از دل پر درد و زخم خود، زلف سخن را آراسته و مرتب می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شعله خوبانی که هر یک آفت پروانه‌اند
پیش شمع روی او چون شمع ماتم‌خانه‌اند
عشقبازان مو به مو دانند حال تیره‌ام
سینه‌چاکان روشناس زلف همچون شانه‌اند
دست اگر یابند به چشمان یکدگر را می‌خورند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.