روزه نزدیک است می باید کلوخ انداز کرد
زاهدان خشک را رندانه از سر باز کرد
تا رگ ابر بهار و رشته باران بجاست
چنگ عشرت را به قانون می توانی ساز کرد
گلعذاران از هوا گیرند چشم پاک را
پیش شبنم بی تکلف گل گریبان باز کرد
نیست ممکن تا به دامان قیامت دوختن
بر گریبانی که زور عشق دست انداز کرد
داشت بی شیرازه آزادی پر و بال مرا
جمع خود را کبک من در چنگل شهباز کرد
نخل نورس در زمین پاک قامت می کشد
دامن مریم مسیحا را فلک پرواز کرد
نیست کار هر کسی دل را مصفا ساختن
باخت چشم آن کس که این آیینه را پرداز کرد
وعده دیدار را محشر نقاب دیگرست
گر به قدر حسنخواهی بر اسیران ناز کرد
لوح تعلیم است صائب سینه روشندلان
صحبت آیینه طوطی را سخن پرداز کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به طور کلی به شباهت روزه و جوشش زندگی در بهار اشاره دارد. شاعر به زاهدان خشک و سنتی که از شادی و لذتهای زندگی دور هستند، انتقاد میکند و آنان را به داشتن نگرش آزادانهتر دعوت میکند. او به زیباییهای طبیعت، مانند گلها و درختان، و همچنین به عشق و آزادی اشاره میکند و میگوید که پاک کردن دل از آلودگیها کار آسانی نیست و نیاز به تلاش و بینش عمیق دارد. در نهایت، شاعر به این نکته میپردازد که وعدههای الهی و زیباییهای زندگی نیاز به درک و آگاهی دارند و این آگاهی است که روح انسان را به پرواز در میآورد.
هوش مصنوعی: زمان روزه در حال نزدیک شدن است و باید از کنار خشك اندیشان با شیوهای زیرکانه و با طمانینه عبور کرد.
هوش مصنوعی: وقتی باران در بهار میبارد و زندهای به رنگ و طراوت میآید، میتوانی شادی و خوشی را بر اساس قوانین و ضوابطی که میشناسی، تنظیم و منظم کنی.
هوش مصنوعی: کارشناسان گل و گیاه از فضای دلپذیر و دلچسب خود بهرهمند میشوند، مانند گلی که در حضور شبنم زیبا و بدون هیچگونه زحمت و دردسری، گلبرگهایش را باز میکند.
هوش مصنوعی: نیست امکان اینکه به روز قیامت بر گردن کسی که عشق به او چنگ انداخته، دستی بیندازیم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آزادی من تحت فشار قرار گرفته است و همچون کبکی که در چنگال شاهین افتاده، احساس غم و دربند بودن میکنم. به نوعی، آزادی و اختیار من در خطر است و از آن جدا شدهام.
هوش مصنوعی: در زمین پاک، نخل تازهای سر به آسمان کشیده و در کنار آن، دامن مریم، مادر مسیح، به زیبایی در حال پرواز است.
هوش مصنوعی: هر کسی نمیتواند دلش را پاک و زلال کند؛ این کار به کسی تعلق دارد که قدرت و هنر زیبایی را در آفرینش داشته باشد، همانگونه که شخصی که توانسته این آیینه را بسازد، باید ماهر و با انگشتان هنرمند باشد.
هوش مصنوعی: زمان ملاقات در روز قیامت، به گونهای متفاوت از آنچه تصور میشود خواهد بود. اگر کسی بر افرادی که در برابر زیباییها آسیبپذیرند، با ناز و آرایش رفتار کند، نتیجهای دیگر و مفهومی عمیقتری خواهد داشت.
هوش مصنوعی: صائب میگوید که دلهای روشن مانند لوحی برای یادگیری هستند و صحبت کردن طوطی در حضور آنها همچون آینهای است که میتواند زیباییها را نمایان کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
لاله بر نرگس چو مهر و دوستی آغاز کرد
ابر خرم مجلسی از بهر ایشان ساز کرد
ابر چون می خورد هر یک مست گشت و ناز کرد
چون هزار آواز قصد نغمت و پرواز کرد
ایخداوند ایکه از رفعت همای همتت
بر فراز گنبد گردون نشیمن ساز کرد
هر کجا میزان عدل شاملت شاهین نمود
از سر گنجشگ عاجز ظلم باشه باز کرد
دشمن از تیر تو چون زاغ کمان شد گوشه گیر
[...]
باز گل اسباب معشوقی به بستان ساز کرد
بلبل بیدل نوای عاشقی آغاز کرد
خوش برآمد فال برگ بزم عشرت ساختن
چون صبا بهر تفؤل دفتر گل باز کرد
در چمن هر غنچه رازی داشت در دل سر به مهر
[...]
در هوای عشق بازم دل پرواز کرد
بار دیگر عاشقی جانم ز سر آغاز کرد
بر در او بس که بنشستم درآخر آن صنم
رحم کرد و آن در بسته برویم باز کرد
چون درون رفتم بخلوتخانه بزم شهود
[...]
هر که در گلشن چو شبنم چشم عبرت باز کرد
بی توقف از جهان رنگ و بو پرواز کرد
داشت بیدردی به زندان تن آسانی مرا
زخم تیغ او در رحمت به رویم باز کرد
گر سبک سازی چو عیسی از علایق خویش را
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.