هست در نقصان تمامی ها دل آگاه را
مومیایی از شکست خویش باشد ماه را
پرده دار نقص شد کوته زبانی ها مرا
جامه کوتاه، رعنا می کند کوتاه را
حرف می آید به دشواری برون از خامه ام
قیمت کم کرد بر یوسف گوارا چاه را
گرچه از خوابیدگی پایان ندارد راه عشق
می توان کوتاه کرد از پیچ و تاب این راه را
گر چنین بر گرد رخسار تو خواهد گشت خط
هاله خواهد بر کمر زنار گشتن ماه را
جذبه توفیق خواهی، در سبکباری بکوش
کهربا با دانه نتواند ربودن کاه را
شمع ها را گرچه باد صبح می سازد خموش
می کند روشن نسیم صبح شمع آه را
قامت خود صائب از بار عبادت حلقه ساز
باز اگر خواهی به روی خود در الله را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی از احساسات انسانی و چالشهای عشق و زندگی سخن میگوید. شاعر به ناکامیها، کمرنگیها و محدودیتها اشاره میکند و میگوید که عشق همچنان پیچیده و پر از دشواری است. او صحبت از تلاش برای رسیدن به موفقیت و سبکی میکند و در عین حال از روشنایی و امیدی که نسیم صبح به ارمغان میآورد، یاد میکند. در نهایت، شاعر به خودآگاهی و عبادت اشاره میکند و از خواننده میخواهد که به خویشتن و به خدا نزدیکتر شود.
هوش مصنوعی: کسیکه دلش به آگاهی رسیده است، در عمیقترین نقصها نیز میتواند تجربه شکست خود را به گونهای تبدیل کند که همچون مومیایی از آن بیرون بیاید، درست مانند ماه که با وجود کدورتهایش همچنان درخشش خود را حفظ میکند.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این موضوع میپردازد که محدودیتها و نواقص در بیان، باعث میشود که زیبایی و جذابیت فرد تحت تأثیر قرار گیرد. به نوعی، از آنجا که زبانی که فرد دارد ناقص است، به یک شکل زیبای کمعمق تبدیل میشود و این کمبود، جلوههایی از زیبایی را به آن میدهد.
هوش مصنوعی: کلمات به سختی از قلمم بیرون میآیند، همانطور که چاه، ارزش یوسف خوبصورت را کاهش داد.
هوش مصنوعی: با اینکه عشق هرگز به پایان نمیرسد و انسان همیشه در خواب و بیداری به آن فکر میکند، اما میتوان مسیری که در عشق داریم را از طریق درک و آگاهی مختصرتر کرد.
هوش مصنوعی: اگر چنین خطی به دور چهرهات بیفتد، آن صورت گرد با کمری مانند زنار ماه میشود.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به موفقیت برسی، باید به سبکی و آرامش توجه کنی؛ چرا که مانند کهربا، که نمیتواند دانه را از کاه برباید، تو نیز باید در انتخاب و تلاش خود سبکبار باشی.
هوش مصنوعی: شمعها هرچند که باد صبح خاموششان میکند، ولی نسیم صبح میتواند شمعی از اشک و غم را روشن نگه دارد.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی از بار سنگین عبادت رها شوی و به آرامش برسی، باید به خودت و به خداوند روی بیاوری و توجهت را به او معطوف کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
سال چون نو گشت فرزند نو آمد شاه را
شاه نیکو روی نیکوعهد نیکوخواه را
خواست یزدان تا ز نسل شاه بنماید به خلق
چون ملکشاه و چو طغرلشاه و سلطانشاه را
خواست دولت تا بود چون آفتاب و مشتری
[...]
شاه را خواهی که بینی، خاک شو درگاه را
ز آبرو آبی بزن درگاه شاهنشاه را
نعل کن چون چتر او دیدی کلاه چرخ را
چاک زن چون روی او دیدی قبای ماه را
چون کله بر سر نشین دزدان افسر جوی را
[...]
در شب تاریک برداری نقاب از روی خویش
مرد نابینا ببیند باز یابد راه را
طاقت پنجاه روزم نیست تا بینم ترا
دلبرا شاها ازین پنجاه بفکن آه را
پنج و پنجاهم نباید هم کنون خواهم ترا
[...]
عقل را با عشق کاری نیست زودش پنبه کن
تاچه خواهی کرد آن اشتردل جولاه را
عقل نزد عشق خود راهی تواند برد نه
نزد شاهنشه چه کار اوباش لشگر گاه را
حد و اندازه ندارد نالهها و آه را
چون نماید یوسف من از زنخ آن چاه را
راه هستی کس نبردی گرنه نور روی او
روشن و پیدا نکردی همچو روز آن راه را
چون مه ما را نباشد در دو عالم شبه و مثل
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.