کام از تو هر که یافت سلیمان عالم است
دستی که در میان تو شد حلقه خاتم است
پروای آفتاب قیامت نمی کند
هر دل که زیر سایه آن زلف پر خم است
بی غم حیات نیست دل دردمند را
می آید از بهشت برون هر که آدم است
دارد به یاد، سر و دو صد نخل میوه دار
عمر دراز لازمه روزی کم ست
در لاله زار عشق ز گفتار آتشین
پا در رکاب، مهر خموشی چو شبنم است
نخل از زمین پاک فلک سیر می شود
بال مسیح پاکی دامان مریم است
در راه صاحبان سخن چوب منع نیست
طوطی درون خلوت آیینه محرم است
از بیم انقطاع همان می تپد دلم
در بحر اگر چه ریشه این موج محکم است
پروای زخم نیست دل آب گشته را
صائب به زخم آب همان آب مرهم است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعات عشق، غم، و جایگاه انسان در جهان میپردازد. شاعر با اشاره به سلیمان، از قدرت و حکمت صحبت میکند و بیان میکند که دلهایی که زیر سایه عشق هستند، بیمی از روز قیامت ندارند. او به درد و غم دلهای دردمند اشاره میکند و میگوید که زندگی بدون غم وجود ندارد. شعر همچنین به زیبایی و پاکی میوههای عمر و عشق میپردازد و اهمیت سخن گویان و رازهای عاشقانه را نشان میدهد. در نهایت، شاعر یادآور میشود که زخمها نیز میتوانند مرهمی برای دلهای آغشته به آب باشند، و این نشاندهنده اهمیت عشق و درک عمیق انسانی در زندگی است.
هوش مصنوعی: هر کس که از محبت و محبوبی بهرهمند شود، مانند سلیمان حکیم است؛ زیرا محبت تو به قدری ارزشمند است که مانند انگشتر بر دستان اوست و او را در بر میگیرد.
هوش مصنوعی: هر دلی که زیر سایه زلفهای پر زیبایی باشد، به فکر و نگرانی روز قیامت نیست.
هوش مصنوعی: زندگی بدون غم برای دلهای رنجدیده وجود ندارد و هر انسانی که آشنا به این حقیقت باشد، متوجه میشود که درد و رنج میتواند از بهشت هم فاصله بگیرد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی در گذشته، زندگی پر باری داشته و در خاطرش تصاویری از درختان نخل و میوههای آنها وجود دارد. همچنین، این نشان میدهد که برای داشتن زندگی خوب و طولانی، دست کم باید در روزی مقدار کمی را صرفهجویی کرد یا به خود سختی داد.
هوش مصنوعی: در دنیای عشق، صحبتهای پرحرارت مانند آتش است، اما عشق واقعی در سکوت و آرامش، شبیه شبنم میماند که لطافت و راز را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: نخل به واسطهٔ زمین پاک رشد میکند و به آسمان بلند میشود. پرواز آن به اندازهای است که مانند مسیح است و پاکی آن به دامن مریم نسبت داده میشود.
هوش مصنوعی: در مسیر افرادی که اهل سخن و هنر هستند، هیچ مانعی وجود ندارد. طوطی، که نماد بیان و هوش است، در فضای خلوت و خصوصی، به راحتی و با اطمینان میتواند حاضر شود و خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر نگرانی از قطع شدن، در دریا میتپد، هرچند که ریشهی این موج به خوبی محکم است.
هوش مصنوعی: دل آبدیده و آسیبدیده، هیچ اهمیتی به زخمها نمیدهد، چون میداند که همان آب، خود درمان زخمهاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای از ستیهش تو همه مردمان به مست
دعویت صعب منکر و معنیت سخت سست
ایام وَرد و موسم عید پیمبرست
گیتی ز بوی هر دو سراسر معطرست
گلزارها به آمدن آن مزین است
محرابها به آمدن این منوّر ست
آن مونس و حریف می و نَقل مجلس است
[...]
ای آن که هر چه بایدت از بخت نیک هست
هرگز مباد در جاه تو شکست
تا از قضا پدید شد آثار هست و نیست
پیدا نشد ذات تو از نیست هیچ هست
معلوم شد مگر که تو از نسل آدمی
[...]
کور و کر و دراز و سطبر است و سرنگون
سرگرد و بن قوی و سیه پوش و احمر است
طناز و پر هراس و چو پستانست در لباس
کناس و دیر آس و میانش رگ آور است
نامش قضیب و خوره و کالم بدان و ایر
[...]
هربنده ای که ایزد بی یار یار اوست
بی شک و شبهه در دو جهان کار کار اوست
آن بی نیاز بنده نواز لطیفه ساز
کز هر سوئی که در نگری کار و بار اوست
ازچرخ بی قرار و زمین قرار گیر
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.