حاصل شمشیر برق از کشت ما خون خوردن است
باد دستی خرمن ما را دعای جوشن است
وقت ما از رخنه سهلی پریشان می شود
جنت در بسته ما خانه بی روزن است
دست شستن از حیات عاریت در زندگی
قطره خود را به دریای بقا پیوستن است
نور می گردد غذا در جسم پاک قانعان
خانه زنبور از شهد مصفا روشن است
جاهلان را پرده پوشی نیست بهتر از سکوت
پای خواب آلود بیدارست تا در دامن است
رزق برق است آنچه می داری دریغ از خوشه چین
خرمنی کز باد دستی جمع گردد خرمن است
دل درون سینه من همچو پیکان در بدن
می نماید ساکن، اما روز و شب در رفتن است
بهر عبرت چشم صائب می گشایم گاه گاه
ورنه باغ دلگشای من نظر پوشیدن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم زندگی و وجود انسان میپردازد. شاعر ابتدا به تضاد میان زندگی و مرگ اشاره میکند و به این نکته میپردازد که زندگی عاری از خودی، مانند قطرهای است که به دریا میپیوندد. سپس به اهمیت پاکی و سادگی در زندگی اشاره کرده و میگوید که آگاهی و سکوت بهتر از غفلت و بیخبری است. شاعر بر این باور است که دل انسان با وجود آرامش ظاهری، در حال گذر و درگیری دائمی با زمان است و از این رو باید از طریق تجربه و تنبه، به درک عمیقتری از زندگی و حقیقت دست یابد. در نهایت، به این نتیجه میرسد که بایستی به باغ درون خود توجه کرده و از زیباییها و عبرتهای آن بهرهبرد.
هوش مصنوعی: نتیجه و تاثیری که شمشیر و برق در نبرد دارد، در اینجا اشاره به این دارد که از تلاش و زحمت ما، خون و رنج بهدست میآید. همچنین، دعای جوشن بهعنوان محافظت و پشتیبانی، در این شرایط به ما کمک میکند.
هوش مصنوعی: زمان ما به خاطر کمخالصی و ضعف میگذرد و بهشت ما که در آن زندگی میکنیم، در واقع خانهای بدون روشنایی و راه خروج است.
هوش مصنوعی: رها کردن زندگی موقتی و گذرا به معنای پیوستن بخشی از وجود خود به جاودانگی و ابدیت است.
هوش مصنوعی: نور به عنوان غذا در جسم افرادی که قناعت را برگزیدهاند، درخشان و پاک است. خانه زنبور عسل نیز از عسل خالص و تمیز روشن و پرنور میباشد.
هوش مصنوعی: افراد نادان هیچ پوششی برای خود ندارند، بهتر است که سکوت کنند. بیدار شدن از خواب آلودگی بهتر است از اینکه در مشکلات گرفتار شوند.
هوش مصنوعی: آنچه که در اختیار داری ممکن است برکت زیادی داشته باشد، اما نباید از به دست آوردن آن غافل شوی؛ چرا که اگر بادی بوزد، ممکن است تمام آنهایی را که برایش زحمت کشیدهای، از دست بدهی.
هوش مصنوعی: دل من در سینهام مانند پیکانی است که ظاهراً ثابت و ساکن به نظر میرسد، اما در حقیقت همیشه در حال حرکت و فعالیت است، چه در روز و چه در شب.
هوش مصنوعی: برای درس گرفتن، گاهی چشمانم را باز میکنم، اما در غیر این صورت، دنیای سرزنده و دلپذیر من نیاز به نگاه کردن ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روی آن تُرک جهان آرای ماه روشن است
زلف او در تیره شب بر ماه روشن جوشن است
تاکه او را جوشن است از تیره شب بر طرف ماه
راز من در عشق او پیدا چو روز روشن است
تا گلی نو بشکفد هر ساعتی بر روی او
[...]
تا خیال آن بت قصاب در چشم من است
زین سبب چشمم همیشه همچو رویش روشن است
تا بدیدم دامن پر خونش چشم من ز اشگ
بر گریبان دارم آنچ آن ماه را بر دامن است
جای دارد در دل پر خونم آن دلبر مقیم
[...]
اینزمان کز آسمان تابنده ماه بهمن است
زال زرگر نیست آتش از چه تیغش زاهن است
آتش اندر خرمن ما زد رخت وین روشن است
خال مشکین تو بر رخ دانه ای زین خرمن است
آن رخ نازک چو آب از دیده رفت اما هنوز
نقش خالت چون سیاهی مانده در چشم من است
تو مرا چشمی و تا بر بام و روزن آمدی
[...]
نرگس رعنا اگر چشم و چراغ گلشن است
لاله یی کز خون دل دارد نشان چشم من است
حاجت گفتن ندارد حال من ای شمع حسن
قصه جانسوزی پروانه حرفی روشن است
دست چون در خون من دارد! اگر با دیگری
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.