ای نموده تیره تیره سلسله بر ارغوان

وی کشیده خیره خیره، غالیه بر گرد آن

هر زمان زان تیره تیره تیره روی ابر و میغ

هر زمان زان خیره خیره خیره بوی مشک وبان

رسته داری رشته رشته زیر گوهر در ناب

بسته داری پشته پشته زیر کتان پرنیان

هر زمان زان رشته رشته، رشته گوهر خجل

هر زمان زان پشته پشته، پشته نسرین نوان

حقه حقه لعل داری پر در و گوهر نثار

حلقه حلقه زلف داری بر قمر عنبر فشان

هر زمان زان حقه حقه، حقه بارد چشم و دل

هر زمان زان حلقه حلقه، حلقه سازد گوش و جان

گه گشایی نافه نافه، مشک زیر نسترن

گه نمایی توده توده، سیم زیر پرنیان

هر زمان زان نافه نافه، نافه تبت خجل

هر زمان زان توده توده، توده گل ناتوان

خوشه خوشه جعد تر داری به روی مه نگون

حلقه حلقه زلف کج داری به روی گلستان

هر زمان زان خوشه خوشه، خوشه بارم چون عقیق

هر زمان زان حلقه حلقه، حلقه گردم چون کمان

نکته نکته گر بپرسد صدر دین از حال من

اندک اندک پیش او زین حال بگشایم زبان

هر زمان زان نکته نکته، نکته ای گویم غریب

هر زمان زان اندک اندک، اندکی جویم امان