شماره ۱ - در پند و اخلاق: ای چشم و چراغ اهل بینش
شماره ۲: همه را ده چو می‌دهی موسوم
شماره ۳: عدل و انصاف و راستی باید
شماره ۴: نظر کن درین موی باریک سر
شماره ۵: نخست اندیشه کن آنگاه گفتار
شماره ۶: چه نیکو گفت ابراهیم ادهم
شماره ۷: یکی را دیدم اندر جایگاهی
شماره ۸: چه سرپوشیدگان مرد بودند
شماره ۹: نکویی گرچه با ناکس نشاید
شماره ۱۰: نمیرد گر بمیرد نیکنامی
شماره ۱۱: هیچ دانی که چیست دخل حرام
شماره ۱۲: نشنیدم که مرغ رفته ز دام
شماره ۱۳: زخم بالای یکدگر بزنند
شماره ۱۴: چه رند پریشان شوریده بخت
شماره ۱۵: دشنام تو سر به سر شنیدم
شماره ۱۶: دانی چه بود کمال انسان؟
شماره ۱۷: سگ بر آن آدمی شرف دارد
شماره ۱۸: غم نه بر دل که گر نهی بر کوه
شماره ۱۹: سخن زید نشنوی بر عمرو
شماره ۲۰: همه فرزند آدمند بشر
شماره ۲۱: همه دانند لشکر و میران
شماره ۲۲: اگر هوشمندی مکن جمع مال
شماره ۲۳: این دغل دوستان که می‌بینی
شماره ۲۴: هر که را باشد از تو بیم گزند
شماره ۲۵: هر که بی‌مشورت کند تدبیر
شماره ۲۶: ای پسندیده حیف بر درویش
شماره ۲۷: برگزیدندت ای گل خرم
شماره ۲۸: قیمت عمر اگر بداند مرد
شماره ۲۹: خری از روستاییی بگریخت
شماره ۳۰: حرص فرزند آدم نادان
شماره ۳۱ - حکایت: پیری اندر قبیله ما بود
شماره ۳۲: سپاس و شکر بی‌پایان خدا را
شماره ۳۳: حدیث پادشاهان عجم را
شماره ۳۴: حرامش باد بدعهد بداندیش
شماره ۳۵: سلطان باید که خیر درویش
شماره ۳۶: آنکه هفت اقلیم عالم را نهاد
شماره ۳۷: دوام دولت اندر حق شناسی‌ست
شماره ۳۸: کتاب از دست دادن سست‌رایی‌ست
شماره ۳۹: الا تا ننگری در روی نیکو
شماره ۴۰: جوان سخت رو در راه باید
شماره ۴۱ - حکایت: الا گر بختمند و هوشیاری
شماره ۴۲: هر که آمد بر خدای قبول
شماره ۴۳: به حال نیک و بد راضی شو ای مرد
شماره ۴۴: بکوش امروز تا گندم بپاشی
شماره ۴۵: ای خداوندان طاق و طمطراق
شماره ۴۶: به یک سال در جادویی ارمنی