|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لحظه‌ای صحبت می‌کند که در جمع دوستان و در حال لذت بردن از موسیقی و نوشیدنی است. او به دل خود می‌گوید که باید آرام شود، زیرا این وضعیت نشان‌دهنده‌ی عشق و اشتیاق اوست. اما با اینکه سعی می‌کند آرام شود، همچنان احساس نیاز و طلب به آن زندگی و لذت‌ها را در خود حس می‌کند.
هوش مصنوعی: دیشب در جمعی بودم که تمام توجه‌ام به نوازنده و پیشخدمت بود.
هوش مصنوعی: من تمام آنچه را که در دوستی و رفاقت ریاکارانه و فریبنده بود، زیر پا گذاشتم و بی‌اعتنا به آنها پیش رفتم.
هوش مصنوعی: به دل گفتم آرام باش، اکنون که این مقدار شوق و سازش برای تو کافی است.
هوش مصنوعی: از صبح زود متوجه می‌شوم که هنوز هم نیاز به نفس کشیدن و زندگی کردن در من وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همه فانی شویم و تو باقی
همه مست توایم و تو ساقی
رمقی مانده روح را باقی
اِدر الکأس ایّها السّاقی
جامش اقبال و معرفت ساقی
هیچ باقی نماند در باقی
چون ملک بر فلک شوی باقی
حقت از خمر جان شود ساقی
مست از می خراب از ساقی
فانی از خود به عشق او باقی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.