هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که هر کسی اگر با بزرگان و افراد با نفوذ درافتد، به خود آسیب می‌زند. همچنین به بزرگ‌منشی و فروتنی اشاره دارد و بر این نکته تأکید می‌کند که کسانی که به خود بزرگ‌منشی می‌ورزند، در واقع فرومایه هستند. در نهایت، با یک مثل اشاره می‌کند که اگر کسی با خویشتن بازی کند یا به خود مغرور باشد، نتیجه‌ای جز شکست نخواهد داشت.
سیدمحمدحسینی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۱۵ نوشته:
انسانی که چشمش دچار مشکل است، هر آنچه صاف و زیباست را ناصاف و نازیبا می بیند. اشکال به قامت صاف و زیبای آن شئ وارد نیست بلکه این چشم بیمار اوست که همه چیز را به غلط می بیند. آدمیی که خویشتن را بزرگ می پندارد و دیگران را کوچک، نگاهش به خود و دیگران اشتباه است و او برای جبران اشتباه خویش اول منظر و دیدگاه خویش را درمان کند تا خویشتن خویش را درست بیابد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که هر کسی اگر با بزرگان و افراد با نفوذ درافتد، به خود آسیب می‌زند. همچنین به بزرگ‌منشی و فروتنی اشاره دارد و بر این نکته تأکید می‌کند که کسانی که به خود بزرگ‌منشی می‌ورزند، در واقع فرومایه هستند. در نهایت، با یک مثل اشاره می‌کند که اگر کسی با خویشتن بازی کند یا به خود مغرور باشد، نتیجه‌ای جز شکست نخواهد داشت.
هر کس با بزرگان دربیفتد، به خودش آسیب می‌زند.
راست میگویند که [آدم] لوچ، یکی را دو تا می‌بیند.
تو که با سر به بازی با قوچ می‌پردازی، به زودی پیشانی‌ات را شکسته خواهی یافت (بازی، بازی؛ با دُم شیر هم بازی!؟).
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.