بخش ۳۶
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است.
چون در آید مِه از تویی به سخن
گرچه به دانی، اعتراض مکن
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است.
چون در آید مِه از تویی به سخن
گرچه به دانی، اعتراض مکن
با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شماره‌گذاری ابیات | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیه‌ها
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
برهان الدین نوشته:
معنیش چیه؟
👆☹
سینا نوشته:
یعنی بحث کردن انسان با داناتر از خود (که باید برای کسب دانش نو باشد) اگر برای این باشد که بقیه مردم بفهمند این بحث کننده دانا است که توان بحث با آن شخص داناتر را دارد، در حقیقت نشان نادانی این بحث کننده است.
“مه” در شعر هم یعنی مهتر و بزرگتر. “به” هم یعنی بهتر.
👆☹