حکمت شمارهٔ ۳۶
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است.
چون در آید مِه از تویی به سخن
گر چه به دانی، اعتراض مکن
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است.
چون در آید مِه از تویی به سخن
گر چه به دانی، اعتراض مکن
🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شماره‌گذاری ابیات | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
تصاویر مرتبط در گنجینهٔ گنجور
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیه‌ها
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برهان الدین نوشته:
معنیش چیه؟
👆⚐
سینا نوشته:
یعنی بحث کردن انسان با داناتر از خود (که باید برای کسب دانش نو باشد) اگر برای این باشد که بقیه مردم بفهمند این بحث کننده دانا است که توان بحث با آن شخص داناتر را دارد، در حقیقت نشان نادانی این بحث کننده است.
“مه” در شعر هم یعنی مهتر و بزرگتر. “به” هم یعنی بهتر.
👆⚐