هوش مصنوعی: در این متن، یکی از ملوک بی‌انصاف از یک پارسا می‌پرسد که کدام نوع عبادت بهتر است. پارسا پاسخ می‌دهد که خواب نیمروز بهتر است به شرطی که در آن یک نفس هم به خلق آسیب نرسانی. سپس شاعر به یک ظالم که در نیمروز خوابیده است، اشاره می‌کند و می‌گوید که این خواب او نشانه فتنه است، زیرا خواب او بهتر از بیداری‌اش است، چرا که او در این زندگی بد و نادرست به نوعی مرده است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
برگردان به زبان ساده
# یکی از ملوکِ بی‌انصاف پارسایی را پرسید؛ از عبادت‌ها کدام فاضل‌تر است؟ گفت: تو را خوابِ نیمروز تا در آن، یک‌نفس خلق را نیازاری.
یکی از پادشاهان زورگو و بی‌انصاف از درویشی پرهیزکار پرسید: «کدام عبادت از دیگر عبادت‌ها برتر است؟» او پاسخ داد: «برای تو خوابیدن در نیمروز بهتر است تا حداقل در آن زمان به اندازهٔ زمان اندکی به مردم آزار نرسانی.»
بهروز میرزایی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۰۴ نوشته:
درود و مهر. به باور بنده، واژه "یک نفس" باید جوری اداء و تلفظ بشود که به مخاطب این مطلب را برساند که در ذهنش اندکی از زمان، لختی، لحظه کوتاهی تجسم شود. بسیاری از دکلمه کنندگان محترم یک نفس را به معنای استمرار و پیوسته ادا نمودند. گویی که فلانی دارد یک نفس می‌دود، یعنی پی‌در‌پی. به گمان بنده منظور شیخ اجل سعدی بزرگ این بوده که همان مقداری از زمان که حاکم ظالم خوابش می‌برد همان یک لحظه هم، خلق از او در امان و آسایش هستند
پرستو در ۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۰ نوشته:
با درود، با تائید نظر دیگران عزیزان در مورد خوانش اشتباه عبارت "یک نفس" که در شعر به معنی یک دم میباشد نه به معنی مدوام، به علاوه مورد دیگری را میخواهم اشاره کنم که به نظرم درست خوانده نمیشود و معنی دیگری میگیرد، و آن عبارت " بد زندگانی" . به باور من این ترکیب به مفهوم کسانی است که زندگی بدی دارند= زندگان بد. به این شکل مفهوم در مصرع آخر درست تر به نظر میرسد. یعنی آن کسانی که بد زندگی میکنند، ظلم میکنند، اگر بمیرند بهتر است. اما آنطور که عزیزان خوانده اند زندگانی بد یعنی کسی که زندگی بدی دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، یکی از ملوک بی‌انصاف از یک پارسا می‌پرسد که کدام نوع عبادت بهتر است. پارسا پاسخ می‌دهد که خواب نیمروز بهتر است به شرطی که در آن یک نفس هم به خلق آسیب نرسانی. سپس شاعر به یک ظالم که در نیمروز خوابیده است، اشاره می‌کند و می‌گوید که این خواب او نشانه فتنه است، زیرا خواب او بهتر از بیداری‌اش است، چرا که او در این زندگی بد و نادرست به نوعی مرده است.
یکی از پادشاهان زورگو و بی‌انصاف از درویشی پرهیزکار پرسید: «کدام عبادت از دیگر عبادت‌ها برتر است؟» او پاسخ داد: «برای تو خوابیدن در نیمروز بهتر است تا حداقل در آن زمان به اندازهٔ زمان اندکی به مردم آزار نرسانی.»
ستمگری را در میان روز خفته دیدم، با خود گفتم بلا و فتنه است. چه بهتر که خوابیده.
آن کسی که خفتنش بهتر از بیداری باشد، کسی که آنچنان بدکار باشد و بد زندگی کند، همین که بمیرد بهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.