نفس مینیارم زد از شکر دوست
که شکری ندانم که در خورد اوست
عطایی است هر موی از او بر تنم
چگونه به هر موی شکری کنم؟
ستایش خداوندِ بخشنده را
که موجود کرد از عدم بنده را
که را قوت وصف احسان اوست؟
که اوصاف مستغرق شأن اوست
بدیعی که شخص آفریند ز گل
روان و خرد بخشد و هوش و دل
ز پشت پدر تا به پایان شیب
نگر تا چه تشریف دادت ز غیب
چو پاک آفریدت بهُش باش و پاک
که ننگ است ناپاک رفتن به خاک
پیاپی بیفشان از آیینه گَرد
که مصقل نگیرد چو زنگار خورد
نه در ابتدا بودی آب منی؟
اگر مردی از سر به در کن منی
چو روزی به سعی آوری سوی خویش
مکن تکیه بر زور بازوی خویش
چرا حق نمیبینی ای خودپرست
که بازو به گردش درآورد و دست؟
چو آید به کوشیدنت خیر پیش
به توفیقِ حقْ دان نه از سعی خویش
به سرپنجگی کس نبردهست گوی
سپاس خداوندِ توفیقْ گوی
تو قائم به خود نیستی یک قدم
ز غیبت مدد میرسد دم به دم
نه طفل زبان بسته بودی ز لاف؟
همی روزی آمد به جوفش ز ناف
چو نافش بریدند و روزی گسست
به پستان مادر در آویخت دست
غریبی که رنج آردش دهر پیش
به دارو دهند آبش از شهر خویش
پس او در شکم پرورش یافتهست
ز انبوب معده خورش یافتهست
دو پستان که امروز دلخواه اوست
دو چشمه هم از پرورشگاه اوست
کنار و بر مادر دلپذیر
بهشت است و پستان در او جوی شیر
درختی است بالای جان پرورش
ولد میوهٔ نازنین بر برش
نه رگهای پستان درون دل است؟
پس ار بنگری شیر خون دل است
به خونش فرو برده دندان چو نیش
سرشته در او مهر خونخوار خویش
چو بازو قوی کرد و دندان ستبر
براندایدش دایه پستان به صبر
چنان صبرش از شیر خامش کند
که پستان شیرین فرامش کند
تو نیز ای که در توبهای طفل راه
به صبرت فراموش گردد گناه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ستایش خداوند و نعمتهای اوست. شاعر از نیکوییهای خداوند سخن میگوید و اینکه هر فردی به واسطه نعمتهای او همچون حیات، هوش و دل، به وجود آمده است. همچنین، شاعر به ناپاکی و ننگ ناپاک بودن اشاره میکند و تأکید میکند که انسان باید در مسیر پاکی و نیکی حرکت کند.
او اشاره میکند که انسان باید به قدرت خداوند تکیه کند و نه به زور خود. توفیق و کمکهای الهی است که انسان را به سمت خیر و نیکی هدایت میکند. در نهایت، شاعر به مفهوم توبه و صبر اشاره میکند و میگوید که با صبر و اطمینان به خداوند، میتوان از گناه دور شد و به عبودیت و پاکی دست یافت.
هوش مصنوعی: نمیتوانم از خوشحالی و شکرگزاری بگویم، زیرا نمیدانم چه چیزی باید به خاطر دوستم شکر کنم که در واقع خود اوست.
هوش مصنوعی: هر موی او برای من مانند یک نعمت و هدیه است؛ حالا من چگونه میتوانم به خاطر هر یک از این موها شکرگزاری کنم؟
هوش مصنوعی: خداوند بخشندهای را ستایش میکنیم که بندهاش را از هیچ و نبود به وجود آورد.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند قدرت و عظمت نیکیهای او را توصیف کند؟ چرا که ویژگیهای او فراتر از حد و اندازه ماست.
هوش مصنوعی: شخصی که زیبایی و خیال را از گل و طبیعت الهام میگیرد و با دانایی و عقل خود به دیگران احساس و آگاهی میبخشد.
هوش مصنوعی: از گذشتهی پدرت تا زمان حال را بررسی کن و ببین که برای تو چه مقام و ارزشی از عالم غیب تعیین شده است.
هوش مصنوعی: وقتی که تو را به طور خالص و پاک آفریدهاند، باید زیبا و شفاف باشی. رفتن به زمین با ناپاکی عیب و shame است.
هوش مصنوعی: به طور مداوم از آینه گرد و غبار بشوی، چون اگر زنگار روی آن بنشیند، دیگر صاف و تمیز نخواهد شد.
هوش مصنوعی: آیا در ابتدا وجود نداشتی که آب من را تشکیل دهی؟ اگر مردی هستی، سرنوشت خود را تغییر بده و از این وضعیت خارج شو.
هوش مصنوعی: زمانی که تلاشی برای رسیدن به هدفی انجام میدهی، به قدرت و توان خودت تکیه نکن.
هوش مصنوعی: چرا در خودت غرق هستی و نمیتوانی حق را ببینی، در حالی که قدرت و توانایی در دستانت است؟
هوش مصنوعی: زمانی که در تلاش و کوشش خود به موفقیتی دست مییابی، بدان که این موفقیت تنها ناشی از تلاش و کوشش خودت نیست، بلکه به لطف و کمک الهی است.
هوش مصنوعی: هیچکس به مقام کمال و برتری نرسیده است، پس باید همیشه شکر و سپاسگزار خداوندی باشیم که ما را به این موفقیت رسانده است.
هوش مصنوعی: تو بهتنهایی نمیتوانی ادامه بدهی و همواره نیاز به یاری از دنیای غیبی داری.
هوش مصنوعی: آیا تو همانا مثل یک کودک بیزبان بودی که به خود میبالید؟ روزی آمد که در دلش از ناز و نعمت پُر شد.
هوش مصنوعی: وقتی که نوزاد را به دنیا آوردند و روزهای بینیازی و آرامش او به پایان رسید، او به سینه مادرش چنگ زد.
هوش مصنوعی: غریبی که در زندگی با سختیهای زیادی مواجه است، باید در سرزمین خود از درمانها و کمکها بهرهمند شود.
هوش مصنوعی: او در شکم مادر پرورش یافته و از طریق غذاهایی که معدهاش دریافت کرده، تغذیه شده است.
هوش مصنوعی: این عبارت به توصیف زیبایی و جذابیت دو ویژگی جسمانی میپردازد که به نوعی نمادی از عشق و علاقه هستند. دو ویژگی که امروز مورد توجه و خواست او هستند، نمایانگر محبت و پرورش عاطفی در زندگی هستند. این تصویرسازی نشان میدهد که هر دو ویژگی به نوعی از یک منبع الهام و تربیت ناشی شدهاند.
هوش مصنوعی: در کنار مادر، بهشتی خوشایند وجود دارد و در آنجا، شیر مانند جوی جاری است.
هوش مصنوعی: درختی در دل انسان وجود دارد که میوههای ارزشمند و زیبایی را به بار میآورد.
هوش مصنوعی: آیا رگهای پستان در قلب نیستند؟ پس اگر نگاه کنی، شیر مانند خون دل است.
هوش مصنوعی: دندانش را در خون او فرو برده است، مانند نیشی که در آن مهر خویشتن را حک کرده.
هوش مصنوعی: زمانی که کودک توانایی حرکت و قدرت بازو و دندانهایش افزایش یابد، باید صبر کند تا مادر به او شیر دهد.
هوش مصنوعی: چنان صبوری او را هری از شیر میگیرد که حتی طعم شیرین مادرش را فراموش میکند.
هوش مصنوعی: هر کس که در حال توبه است، باید بداند که ممکن است در مسیر صبر و استقامت خود، از اشتباهات گذشته غافل شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.