گنجور » سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۱۲

ناشناس در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۵۸ نوشته:

ادرار = مقرری = بورسیه تحصیلی

نگین در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۱۲ نوشته:

سلام به زحمتکشان این سایت من یک پروژه در.مورد این شعر دارم و خواستارم تا معنی ابیات و مصراع های آن را به صورت کامل بگذارید بسیار متشکرم
شعر
مرا در نظامیه ادرار بود. شب و روز تلقین و تکرار بود....

reply flag link

کینگو در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۲۱ نوشته:

ادرار در لغت عرب به معنای فراوان دوشیدن شیر شتر است ولی در اینجا همان معنی بورس میدهد ( برخی گفته اند بورسیه که اشتباه است این دو لغت را نباید به جای هم به کار برد) نظامیه هم نام مدارسی بود که نظام الملک طوسی در چندین شهر ساخته بود که همه آنها را به مناسبت لقب وی نظامیه می گفتند.تلقین به درسی می گفتند که معلم به شاگرد می داد و وقتی شاگرد آن را روان می کرد به آن تکرار می گفتند ....یک جا دوستمان نوشته اند امیدوارم مورد پسند اساتید قرار بگیرد ولی دوست عزیز استاد لغت فارسی است و صحیح نیست اساتید بنویسیم باید استادان یا استادها نوشت.

reply flag link

محمد صادق زادبوم در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۰۴:۱۶ نوشته:

نظر دکتر دینانی در این ویدیو بیان میکند که ادرار از ادر می آید که منظور تسلسل است.
پیوند به وبگاه بیرونی
پس میشود گفت منظور سعدی این بوده که دائما به نظامیه میرفتم و وابستگی ای به آنجا داشتم.

reply flag link

اسفندیار نجفی در ‫۶ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۱۰ نوشته:

درود بیکران بر گرداننده‌گان و خواننده‌گان گنجور
"ندانم کجا دیده‌ام در کتاب "که این شعر دارای شش بیت بود و به نظر میاد بیت سوم از قلم افتاده و آن این بود که :
چو من داد معنا دهم در حدیث
برآید به هم اندرون خبیــــــــث

reply flag link

نگار بهشتی پور در ‫۴ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۳ نوشته:

نظامیه:‌مدرسه ی نظامیه بغداد مخ به کوشش خواجه نظام الملک طوسی وزیر مشهور سلجوقیان در سالهای 457 تا 459 ه.ق. بنا شد و سعدی در آن جا به تحصیل و تکمیل معلومات پرداخته است.
تلقین: در اینجا یعنی آموختن، فهماندن، مطلبی را زبانی گفتن.
تکرار:‌در اینجا یعنی باز گفتن درس.
خسی: پستی،نامردمی.
از شرح دکتر یوسفی

reply flag link

مسعود در ‫۴ سال قبل، سه‌شنبه ۶ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۱۰ نوشته:

باسلام آنچه دوست عزیز در مورد ترجمه ی اقای دینانی گذاشتند مورد بحث از طرف اقای لاریجانی واقع شده که ایا ادر کاسا...در شعر حافظ از اداره است یا از همین ادرار و تکرار و عجبا که اقای سروش بر هردو ایراد گرده که اینها گویا از خواب بلند شده اند و مطالعه نکرده در مورد شعر حافظ و ...سخنها میگویند و خود سروش هم معنای درستش را نمیگوید چه است؟!!!
بهر جهت در این شعر مرحوم سعدی همین جا قیامت را به پا کرده و قیامت کرده رحمت الهی بر او باد

reply flag link

kamran balani در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۳۲ نوشته:

درود بر اهل معرفت

ادرار بود یعنی در حال تکرار بودن و سعدی می فرمایند مرا در نظامیه مقرری بود که هر ماه تکرار می شد، منظور شهریه داشتن است

reply flag link

حمیدرضا ابراهیم زاده در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۱۰ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۰۷ نوشته:

کلمه ادرار بود ؛ بر وزن افعال بود

باید با واژه حسد بردن مقارنه ای داشته باشد

سرشت ادرار نیکویی است که حسد آور هم هست.

ادرار . مدرار

بیشتر به چرخه ای سودمند اشاره دارد.

و یرسل السماء مدرارا....

reply flag link

مسعود کلانتری در ‫۱۰ ماه قبل، جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۱۲ نوشته:

مدرسه نظامیه از سبیل اولیه که خواجه نظام تاسیس کرد بود، خارج شده بود.

تحولات سیاسی و اجتماعی زمانه نیز دیگرگون شده بود.

منظور ظاهری سعدی از ادرار در اینجا مقرری و شهریه است اما سعدی قطعا آگاه از معانی واژه ای بوده که به کار برده و در زمان سعدی نیز به بول یا به قول فرنگی ها urine ادرار میگفتند و حضرتش، گوشه چشمی سعدی وار به هزل و طعنه و نقد از واژه ادرار استفاده کرده تا نیشی زده باشد و نوشی حاصل کرده باشد.

reply flag link

سامیه در ‫۴ ماه قبل، پنجشنبه ۷ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۵۱ پاسخ داده:

چرا فکر می کنید کنایه زده باشه نظامیه بغداد تا قبل از مغول ها مثل دانشگاه نخبگان بوده

reply flag link

مسعود کلانتری در ‫۴ ماه قبل، پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۲ پاسخ داده:

سلام بر شما

در ابتدای تأسیس نظامیه شور و هیجان علمی زیادی بوجود آمد و تاثیر فراوانی از نظر علمی داشت، از این منظر حق با شماست.

اما همانطور که اشاره کردم نظامیه ها از اهداف اولیه دور شده بودند.

به طور مثال به شدت به اختلافات مذهبی دامن می‌زدند و بر حقانیت مذهب شافعی تاکید داشتند.

یا از نظر فکری، به شدت تحت تاثیر افکار اشعری بودند و مجالی برای فلسفه و سایر نحل فکری قائل نبودند که ریاست غزالی در دوره ای شاهدی بر این ماجراست.

البته بحث مفصلی در این زمینه وجود داره که مجال و حالی دیگه طلب می‌کنه.

به طور کلی با احترام به همه عقاید، نظرم این هست که سعدی گوشه چشمی به این انحطاط داشته.

reply flag link

ali barani در ‫۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۳۰ نوشته:

سلام . ادر کاسا یعنی جام و پیاله را بگردان در مجلس و به همه تعارف کن تا بنوشند.

ادرار هم به درستی دوستان اشاره کردند که به معنی مقرری و جیره ماهیانه است.

reply flag link

محمدآصف جوادی در ‫۱۴ روز قبل، شنبه ۱۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۱۸ نوشته:

ادر و ادرار از دور و دوران گرفته شده‌است. سعدی که می‌فرماید: "مرا در نظامیه ادرار بود" یعنی شهریه و مستمری بود که در بازه زمانی مشخص ( مثلاً ماهانه) تکرار می‌شده است. چنان‌که حافظ به ساقی می‌گوید: "...ادر کأساً و ناولها" یعنی در جمع و در بزم دوستان، دور بزن و پیمانه‌ها را پرکن. اکتفا به یک‌بار نکن.

reply flag link

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری:	مثنوی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

بخش ۱۲ - حکایت